Kudsî Kur’ân, iman ve İslâmiyet hizmetinde selâmetle, istikrar üzerine, sadâkat ve ihlâsla, uhuvvet ve sebatla durabilmemiz, gidebilmemiz, yürüyebilmemiz ve sağlam adımlarla ilerleyebilmemiz için; bu hizmette umumun iştirak ettiği ve kabul ettiği fikirlere sahip çıkabilmeliyiz.
Kesinlikle geniş, muazzam ve muhteşem hizmetleri bir reis, bir baş arama ve kabul etme noktasından heder etmemeli, kıymetini tenkis etmemeliyiz.
Bu Kur’ân hizmetinde filanın hatırı, filanın büyüklüğü, filanın kıymeti, filanın ehliyeti yerine, çok geniş bir daire ile Allah’ın inayet ve rahmeti, O’nun ve Resulünün (asm) hatırını üstün tutmalıyız.
Gerçek manada hamiyetli, gayretli, çalışkan, aşk ve şevk dolu, ümidle koşan, koşturan ve coşturan hizmet ehlini daima takdir ve sevgi ile destekleyebilmeliyiz.
Her ne olursa olsun, hislerimizi, duygularımızı, şahsî istek ve arzularımızı daima aklın muhakemesinin önüne geçirmemeliyiz ve böyle bir görüntüye de mahal vermemeliyiz.
Her türlü menfaati, fayda gözetimini; daima Kur’ân, iman, İslâmiyet, Risale-i Nur hizmetleri noktalarından ayaklarımızın altına almalıyız. Sadece ve sadece menfaati, faydayı iman hizmeti olarak bilmeli ve kabullenmeliyiz.
Bu hizmette Kur’ân’ın gösterdiği adalet üzerine olmalıyız ve her halimizde, işimizde; fikir ve görüşlerimizde adaletli olmanın cilvelerini, fiil ve hallerini tezahür ettirebilmeli ve gösterebilmeliyiz. Kur’ân’ın gösterdiği adalet yolunda kesinlikle taviz verecek şekilde yorum ve mülâhazalara fırsat vermemeliyiz.
Eğer dünyanın, memleketin ve vilayetimizin fesada girmemesini ve hatta kendi manevî şahsiyetimiz dairesinde ihtilâfın, bozgunculuğun, ayrılıkların fikir olarak neşv ü nema bulmamasını istiyorsak; hiçbir zaman kendi keyfimize göre, kendi hüküm ve fikirlerimize göre hizmetleri dizayn etmeye çalışmamalıyız.
Her meselesi akla, mantığa yatkın ve makul olan iman, Kur’ân, İslâmiyet hizmetlerini; hissiyat, duygu ve arzularımıza göre tanzim etme gibi bir zorlamaya kendimizi düşürerek hizmetleri zorlaştırmamalı ve akla uygun olmayan hallere sokmamalıyız.
Bütün bunları okurken, bilirken, öğretmeye kalkarken de; şu inat ve kör nefsi, şeytanı kesinlikle aramıza sokmamalı ve değerlendirmeleri bunlara yaptırarak hizmetlere zarar vermemeliyiz.
İhlâsla, uhuvvetle, tevazu ve alçak gönüllülükle bütün hizmetlere sahip çıkmak, hizmetlerin aşk ve ümidiyle birbirimizle sarmaşdolaş olmak varken bunların tersini yapmakla kimin eline ne geçer ki veya ne geçmiş ki!..