Bir gün bir arkadaşımının internetten izlettiği uzunca bir programın kısa bölümlerinden çıkardığım çözümleme Üstadımın ‘müsbet hareket’ anlayışını daha iyi kavramama yardımcı oldu. O programda dünyayı menfaatleri uğruna kaoslar oluşturarak yönetmeye çalışan bir zihniyet veya teşkilâtlardan bahsediyordu. Toplumlar, devletler, sınıflar birbirlerine düşman haline getiriliyor savaştırılıyor ve bu kaos ortamında menfaat elde ediyorlardı.
İzmir’de ayakkabı imalathanesinde tanıştığım Suriyeli iki genç ile sohbet ederken, Suriye’nin durumu ve Müslümanların halini konuşuyorduk. O gençlerden birinin ifadesi beni çok etkiledi. Diyordu ki; ‘Biz Müslümanlar birbirimizi öldürüyoruz, İsrail ve Amerika seyrediyor.’
Bu söz beni daha önce yaşanan hadiseler götürdü. Dine müdahale eden yöneticilere karşı ayaklanmanın gerektiğini isteyenler Bediüzzaman’ın da kendilerine katılmasını istiyordu. Üstadımız böyle bir durum karşısında bu hareketin Ahmed’i Mehmed’e kırdırmaktan başka bir işe yaramayacağı hükmünü verip, bu harekete katılmıyor. Ankara’da meclisteki çeşitli görüşmelerden sonra aldatmakla iş gören (dinsizlik namına) dehşetli bir planın işletildiğini ve onlarla mücadelenin siyaset yoluyla değil, iman hizmeti ile yapılması gerektiğini söyleyip, Van’a inzivaya çekiliyor. Daha sonra oradan sürgün ediliyor.
Van’daki yakınları “Seyda, müsaade et,  seni vermeyelim” dediklerinde Üstadımız bir müsbet hareket örneği sergiliyor. Onu sürgüne götürmek için gelen askerlerin vazifeli olduklarını, görünüşte rejimin görevlileri olduğunu, ama hakikatte Üstadımızı yeni hizmet mahallerine, Risale-i Nur’un neşredileceği mekânlara götüren bir vazifeli olduklarını ifade ediyor bir nev’î. Böyle bir müsbet hareketten kaos çıkar mı? Ayaklanmak kolay olanı, merdane sabretmek zor olanı. Fakat uzun vadede kazanan taraf olduğunu tarih gösterdi. Risale-i Nur anlayışı dünyanın her yerine yayıldı.
Bizler, Nur Talebeleri kaos oluşturup Ahmed’i Mehmed’e kırdırmak isteyenlere mi yardımcı olacağız? Yoksa müsbet hareket yolunu seçip merdane sabır ile barış yolunu mu seçeceğiz? İman hizmetinden alelacele hayat ve şeriat safhalarına geçip, olgunlaşmamış inanların harap olmasına mı çalışacağız? Bizler kaostan mı yana olacağız, yoksa barıştan yana mı? Elbette barıştan yana olmak gerek...