Türkiye genelinde grup kurarak yüksek bir amaç birliği içerisinde, bazen bir hizmeti, bazen bir ortak duyguyu ilân edip, bu dâvâda biz de varız diyorlar.

Kimi öğrenci, kimi memur, kimi çalışan, kimi işsiz, kimi de kıt kanaat yaşayan genç kardeşlerimin bu çabaları bana çok manidar geliyor. İfade edildiğine göre bazısı on lira, bazısı yirmi lira ile kocaman işler çıkarıyorlar. 

Tabiî aralarında doktor, mühendis, mimar, öğretmen gibi farklı mesleklerde çalışanlar da var. Ruhlar bir olunca, az’lar çok oluyor, ‘bir’ler binlere dönüşüyor.

Vatan, millet, memleket ve insanlarımız için oldukça yüksek duygular taşıyan bu kahramanların duâlarla güçlendirilmesi lâzımdır. Yaşı küçük yüreği büyük genç şefkat kahramanlarını ve omuzlarındaki ihsan-ı İlâhinin farkında olan genç Saidleri ayrı ayrı tebrik etmek istiyorum.

Biraz yakından, özel dinleseniz aralarında nice kahramanların varolduğunu göreceksiniz; ama onlar şahıs değil şahs-ı manevî olarak görünüyorlar.

Kendisi zor şartlarda yaşarken aldığı öğrenci bursunu ekonomik durumu zayıf başka bir arkadaşıyla paylaşan gençlerin varlığı ne muhteşem bir şeydir.

Gündüz okula gece işe gidip ev kirasını, faturalarını, masraflarını karşılarken, anne babasını da sevindiren gençler çağın aydınlığı değil midir? 

Yeni maaşa geçen hanımefendi daha önce birlikte öğrenci evinde kaldığı arkadaşlarının durumu zayıf olanlarına bir başka yerden geliyormuş gibi bir düzenleme ile burs göndermesi yüksek bir kahramanlık örneği değil de nedir?

Cebindeki harçlıklardan kısıp bir dâvânın mensubu olmanın gereği olarak, çorbada bizim de tuzumuz olsun diyerek, az çok demeden aidat veren öğrenciler, büyük çarkların dönmesine de vesile oluyorlar.

Hayatını dâvâsına adayan bu bay/bayan Nur genç kahramanlarını en içten duygularla tebrik ediyorum. Bu genç gayretleri gördükçe gelecek adına ümidim bir kat daha artıyor. Sizlerle iftihar ediyorum kıymetli gençler. İyi ki varsınız!