Sosyal medyada paylaşılan yenilen, içilen, gezilene dair özel fotoğrafların, eşin, evlâdın günlük hayatına dair renkli karelerin mahremiyet sınırlarını zorladığı günleri yaşıyoruz.

Batı dünyasının kimi ünlüleri şimdilerde ard arda gazetelerin magazin sayfalarında gidişatın ‘’dijital kölelik-bağımlılık’’ haline geldiği için özel eğitimler aldıklarını, kendilerindeki ve varlık âlemindeki sırları keşif yolculuğu yaptıklarını anlatıyorlar. Ekran bağımlılığını sınırlandırmaya çalıştıklarını ifade ediyorlar. Kısaca gözlerini eğitmeye çalışıyorlar.

GÖRDÜĞÜME Mİ İNANIRIM?

Okula başladığımız ilk günlerden itibaren maddeci düşünceden kaynaklanan ‘’Görmediğime inanmam’’ cümlesi kafalarımıza yerleştirilmeye çalışılır.

Aslî kaynaklarımız olan Kur’ân ve Sünnet ise görünmeyen âlemlerden de bahseder. Bu hakikatin tasdik edilmesini ister. Kalbin de gözü olduğunu söyler. Basar ve basiretin farklı olduğunu ifade eder. Göz yani ‘’basar’’ görür. Aynen gözlük, mikroskop ya da radar gibi... Kalbin gözü olan ‘’basiret’’ ise bize görünmeyeni de gösterir. Basiret bizi gördüklerimizi anlamaya ve anlamlandırmaya götürür, idrak etmemizi sağlar. Eşyanın hakikati üzerine bizi tefekküre sevk eder.

BASİRET-HİKMET

Bir şeyin sadece dış görünüşüne bakarak hüküm vermek bizi yanlışa sevk edebilir. Gözün aldanma payı her zaman vardır. O yüzden meselenin iç yüzünü de anlamaya, vakıf olmaya çalışmamız gerekir. Buna hikmet deniliyor. Âyet ‘’kime hikmet verilmişse ona hayır verilmiştir’’ diyerek bizi görünüşe göre hüküm vermemeye dâvet ediyor.

Erzurumlu İbrahim Hakkı Hazretleri: 

‘’Harabat ehline hor bakma zakir. 

Defineye malik viraneler var.’’ dersini verirken bu hakikati mi anlatır bize acaba?

HÜLÂSA

Kur’ân-ı Kerîm, hadisler ve bütün tefsirler bizi akleden, selim kalp sahibi mü’minler olmaya dâvet ediyor.

Rabbimiz bizi dış görünüşe göre hemen karar vermeyen, kalbiyle de görebilen hikmet ve basiret sahibi kullarından eylesin!