Bu husus dünya lezzetleri için söz konusu olduğu kadar, elbette, ahiret için de söz konusudur. Yüce Kur’an’ımız bu hususu: “Onların kalplerindeki kini söküp çıkarmışızdır. Dost ve kardeş olarak, divanlar üzerinde karşı karşıya otururlar.”1 âyetiyle ifade ederken, Peygamber Efendimiz (asm) de hadislerinde bu ulvi halleri: “Cennetin en aşağı derecesinde olan kişiye, ‘Ne istersen iste’ denecek. O da, hatırından ne geçiyorsa hepsini isteyecek. Ona, ‘Her istediğinin iki katı sana verilecektir’ denecek.”2

“Cennet ehlinin aralarında anlaşmazlık olmaz, gönülleri birdir.”(Buhari) şeklinde anlatır. Nasıl ki mü’min, dünyada diğer mümin kardeşinin sahip olduklarından rahmet-i Bînihayenin semeresidir. Ağacı bâki ise, meyve gitse de yerine gelen var.” 3

Bu nokta aslında müminin mümine bakış açısını dünyada dahi değiştirip onun yekdiğerine karşı en sevgili ve aranılan dost yapar.

Çünkü mü’min bu fikre sahip olmakla der: “Cennet köşklerimi ve orada sahip olacaklarımı her salih ameliyle tahkim edip genişleten, kendisi için çalıştığı kadar benim için de çalışan mümin kardeşime ancak minnettar olmalıyım. Dünyada da, ahirette de o benim en sevgili dostumdur.

Kur’an’daki me’sur duâlardan olan, “ Rabbenâ âtina.....” duâsında mü’min sadece günlük beş vakit namazında en az 13 defa “Rabbimiz, bize bu dünyada da iyilik ver, ahirette de iyilik ver ve bizi ateşin azabından koru”4 ifadeleriyle duâ eder; devamı olan “Rabbena’firlî” duasında ise, ”Rabbimiz, hesabın yapılacağı gün beni, anne babamı  ve mü’-minleri bağışla”5.  Buradan hareket ederek aklımıza şöyle bir suâl gelmektedir: Aslında her gün, her mümin diğer mü’-minler için gıyabında böylece duâ yaptığı halde, mü’minlerin birbiri hakkında gıybet, zulüm ve bühtanda bulunması, onları, “Ve gerçekten onlar, yapmayacakları şeyleri söylerler6” âyetinin ikazına muhatap kılmaz mı? Bu ma-nevi ortamda, bütün ehl-i imanı bir vücudun azaları gibi gören ve gönlünü ve duygularını bununla tezyin etmiş insanlardan müteşekkil bir dünya düşünün; İşte bunun adı, dünyanın gelmiş geçmiş en mesut asrı olan, Asr-ı Saadettir. Elbette ki çabuk bir kıyamet kopmazsa, Kur’an Medeniyeti beşeri maddeten ve manen ihya edip, bütün pisliklerden temizleyecek; Sulh-u umumiyi temin etmekle, bunun bir numunesini insaniyete tekrar yaşatacaktır. Bunu va’d-i İlahi ve müjde-i Peygamberiyeden ümidle, duâ ve niyaz ediyoruz.

Dipnotlar:

1-Hicr, 15/47

2- Müslim

3-Mektubat, s. 220

4-Bakara/201

5- İbrahim Suresi41

6- Şuara Suresi/226)