Defaatle kapatılmış bir gazetenin okuruyum.. Toplamda tam 470 gün okuyucularından mahrum bırakılmış bir gazetenin... Adı bir zamanlar “İrşad”, bir zamanlar “İhlas”, bir zamanlar “Zülfikar”, bir zamanlar “Uhuvvet” olan bir gazetenin... Bir zamanlar “Hareket” bir zamanlar “Vahdet” bir zamanlar “İttihad” bir zamanlar “Yeni Nesil” olan bir gazetenin... Ve adı nihayet “Yeni Asya” olan ve biiznillah ilelebed öyle de kalacak olan bir gazetenin okuruyum!

Yazarları kimi zaman depreme “İlâhî ikaz” dediği için kimi zaman da efden püften sebeplerle mahkûm edilmiş, kimi zaman çeşitli tehditlere maruz kalmış, kimi zaman çizerleri hakikati çizdiği için ceza almış bir gazetenin okuruyum ben.. Ben Yeni Asya Gazetesi’nin bir okuruyum, toplamda 470 gün okuyamama cezasına çarptırılmış olan...

Yeni Asya, dost düşman herkesin kabul ettiği üzere yalnız Risale-i Nur için yayın hayatındadır. Başka bir gayesi ne olmuştur ne de olacaktır. 

Dostların sözleri şöyle yanı başımızda dursun da gelin size bizim fikirlerimize zıt ve tam düşman birisinin Yeni Asya hakkındaki bir sözünü vereyim: 

“Yeni Asya hiç bıkmadan usanmadan her gün Said Nursî ve Risale-i Nur pompalıyor.”2 

Bir de bizlere önemli nasihatlar veren bir hatıra nakletmek istiyorum:

Üstad Bediüzzaman soğuk ve karlı bir kış günü hapse atılmış, kaldığı tek kişilik hücrenin penceresindeki camlar kırılmıştı. Ta ki dışarının soğuğu içeri girsin. İçerisi öylesine soğumuştu ki kapı altından bırakılan çorbası soğuktan donmuştu.. Koltuğunun altında ancak bir iki lokma alabilecek kadar çözebilmişti çorbayı.. Üstad Hazretleri sabaha kadar donmamak için kavlî ve fiilî duâ içerisinde idi..yerinde zıplamış..koşmuş..ayaklarının donmaması için de ara ara kaz yürüşü yapmıştı. Uykusuzluktan bahsetmiyorum bile.. Ve gardiyan, sabah hücrenin kapısındaki pencereden içeri bakmış ve “hâlâ ölmemiş mi bu adam” deyivermişti.. Nasıl da deyivermişti (!) Çünkü zaten ölmesi içindi bütün bunlar.. Ama O ölmemişti. Çünkü vazifesi daha bitmemişti!

Vazifesi ve müddeti bitmeyenin canını kim alabilirmiş? Gayesi Hizmet-i Kur’âniye olanı hangi akılsız korkutabilirmiş? Ölümü, düğün günü bileni hangi ahmak ölümle tehdit edebilirmiş? 

Yeni Asya’nın vazifesi ve gayesi iman hizmetidir. Yaptığı iş düşmanların da tasdikiyle bıkmadan usanmadan Risale-i Nur pompalamaktır. “Yahu, bir gazetenin arkasına düşmüş taraftarlık yapıyorsun” diyenler var ya hani bana-bize! Heyhat! “İslâmiyet iltizamdır; iman iz’andır. Tabir-i diğerle, İslâmiyet, hakka tarafgirlik ve teslim ve inkıyaddır; iman ise, hakkı kabul ve tasdiktir.”3 

Yeni Asya haktır! Haklıdır! Ve vazifesi Hakk’a hizmettir. Çünkü yaptığı iman hizmetidir, Risale-i Nur’un fikirlerini neşretmektir! Hakk’a taraftar olmak kabahat değil marifettir, bahtiyarlıktır, saadettir. Karşılığı ise tenkid değil ya sükût ya da tebriktir. Ben sükût edenlerin sesi olup bütün Yeni Asya okurlarını tebrik ediyorum.

Cenâb-ı Hak bizleri bu Hak yoldan ayırmasın inşallah. Amin...

Dipnotlar: 1- Tarihçe-i Hayat. 2- Kemalist, M. Arif Demirer, Anayurt gazetesi, 21.10.2013.  3- Mektubat.