Bediüzzaman, Şuâlar isimli eserinde, Felâk Sûresini, günümüze bakan veçhesini tefsir ederken, “Enneffasati fil’ukedi/düğümlere üfleyenlerin kötülüğünden” âyetinden, “küresel büyücülerin” medyatik vasıtalarla, subliminal telkinle (zihin altı etkileme, 25. Kareye yerleştirme ile), toplumu sihirlediklerini de deşifre eder:

“Maddî ve mânevî şerlerini, siyasî diplomatların, radyo (medya) diliyle herkesin kafalarına sihirbaz ve zehirli üflemeleriyle ve mukadderat-ı beşerin düğme ve ukdelerine gizli plânlarını telkin etmeleriyle bin senelik medeniyet terakkiyatını vahşiyâne mahveden şerlerin…” (Bediüzzaman Said Nursî, Şuâlar, s. 243.)

İşte bunun tercümesi, “şuuraltı telkin/subliminal mesaj, etkileyici haber ve raklamlarla” zihinler ipotek altına alınması, “tenvim”/hipnotize edilip uyutulması, sihirlenmesidir.

Bediüzzaman, başka bir eserinde bu derin tuzaklara şöyle dikkat çeker: “İstanbul siyaseti, İspanyol hastalığı gibi bir hastalıktır. Fikri hezeyanlaştırır. Biz müteharrik-i bizzat değiliz, bilvasıta müteharrikiz. Avrupa üflüyor, biz burada oynuyoruz. O tenvim (uyutma) ile telkin eder, biz kendimizden hayal edip, asammâne tahribimizde eser-i telkini icra ederiz” (Bediüzzaman, Sünûhat, s. 64.)

Şu soruya aklî, mantıkî, kalbî, vicdanî cevap aranıyor: Kimin subliminal/şuuraltı telkin veya “açıktan sürekli” mesajlarını almalı, görmeli, dinlemeli? Kur’ân, tefsiri Risale-i Nur’un mu, yoksa algı operasyonları yapan siyasî-diplomatik yerel ve küresel sihirbazların/büyücülerin mi?

Her halde verilen olumsuz mesajların, telkinlerin etkisini minimuma indirmenin en büyük kalkanı Kur’ân ve Risale-i Nur tefsirini bol bol okumak, tefekkkür, zikir ve fiilî, kavlî duâdır.

Neden 24 Haziran, “şuuraltı/subluminal sihir uykusundan uyan” tıklaması olmasın?