“Yeni Asya’nın Risale-i Nur Neşriyatına 3 Nisan 2014 gününden itibaren konulan keyfî bandrol engeli, hukuk zemininde verdiğimiz sabırlı ve kararlı mücadele sonucu nihayet kalktı.”2

“Bu hizmetimizin neticesi olan Risale-i Nur’un serbestiyetini değil yalnız biz ve bu Anadolu ve âlem-i İslâm alkışlıyor, takdir ediyor; belki kâinat memnun olup cevv-i sema, feza-yı âlem alkışlıyor…”3

Bu, Risale-i Nur’un, Yeni Asya eliyle kazandığı yüzlerce zaferlerden bir zaferdir.

Zahiren “gayet az ve zayıf ve fakir ve kuvvetsiz” göründüğü halde…

Haklı olmanın, haklı kalmanın, hakkı haklı yolda aramanın, meşrû yolda sabırla, sebatla, sadâkatle yürümenin ve müsbet hareket etmenin sonucudur bu.

Elhaku ya’lu vela yu’lâ aleyh!

Ve hak, daima galiptir!

Ve buna ancak şükredilir!

Bugün, kimseye itap yoktur! Azap yoktur, sitem yoktur!

Yalnız, “Zalimler için yaşasın cehennem, zalimler için yaşasın cehennem, zalimler için yaşasın cehennem!” 

Ayrıca şu duâ vardır: Allah’ım, bilmeyerek, hizmet olur düşüncesiyle Risale-i Nur’ları devletin himayesine vermeye destekçi olanları affeyle, mağfiret eyle, merhamet eyle!

Bilerek, kasten ve teammüden Kemalist sistemin, müstebit rejimin himayesine vermeye kalkanları-eğer Risale-i Nur’la imanlarını kurtarıp, hatalarını anlayıp af dilerlerse-affeyle; dilemezlerse müstahaklarını ver! 

Bu arada bazılarının durumlarını merak ediyorum: Nerede “Risale-i Nur’u devlet himayesine aldı, artık bu iş bitti, Yeni Asya’nın da işi bitti; artık devlet basacak!” diyenler? 

Nerede, Yeni Asya’yı, “Hastalıklı yüzde bir grup!” diye yaftalayanlar?  

Nerede, komünistlerin, dinsizlerin, ateistlerin, aşağılık ahlâksızların eserleri harıl harıl basılırken, satılırken Risale-i Nur’un basımını iki sene engelleyip seyredenler? 

Devletleştirilmesine teşebbüs edenler nerede, tekelleşmesini isteyenler nerede!

Nerede meydan meydan, televizyon televizyon dolaşıp “güçlüden, kuvvetten” yana dümen kıran-sözüm ona-kimi entelektüel diye lanse edilen çakma Yeni Asya’cılar!

Dipnotlar:

1- Yeni Asya, 28 Ocak 2016.
2- Kâzım Güleçyüz, Yeni Asya, 29 Ocak 2016.
3- Bediüzzaman Said Nursî, Emirdağ Lâhikası - I, s. 92 - 96, mektup no:  2 - 24.