Kainatın konuştuğu, nutka geldiği bu vakitte, yeryüzü bahçesi insanların ibadeti ile şenlenir. Ölüme benzer uykudan, haşir sabahında uyanmak gibi kalkmak. Abdest almak. Maddi kirlerden temizlenmek. Manevi temizlik içinde camiye yönelmek. Çevremizi tefekkür etmek. Bahçelerimizdeki renk renk güllerin yanaklarından yağmur damlaları toplanarak süzülür. Şebboylar, hanımelleri koku salar. Gece kuşlarının yakarış nevinden ötüşleri. Günün bu saatinde sabah namazı için kendini camiye, mescide atmak harika bir duygu. Bizlere verilen 24 saatten bir saatini seccadede geçirmek güzel ve ulvi bir his. Gelecek için iyi bir yatırım. Bu şekilde Kainat Sultanı’nın huzuruna çıkmak, o gün başımıza gelebilecek musîbetler ve zorluklar için Allah’tan yardım istemek, O’na yönelmek, mükemmel ve harika bir duydudur.

Aslında sabah namazı vakti, dünyanın altı günde yaratılmasının ilk gününe benziyor.1

O anki hafif kızıllık. Kainatın yaratılış anının günümüze yansımasıdır. Ayrıca bahar mevsiminin başlangıç anını andırır. Aynen insanın yeni uyanması gibi. İnsana yaratılıştan gelen fıtri vazifesi ibadeti hatırlatır. Ubudiyet ne kadar gerekliliğini vurgular. Çünki ibadet kendisini bu dünyaya gönderen Yüce Yaratıcısına yalvarmaktır. Yakarmaktır. Fecir zamanı yapılan bu ibadet, bu inkılap vaktinde daha makbuldür. Ahsendir. Uykuyu yenip, şeytanı ve nefsini dinlemeyip sıcak yatağından kalkması, ağaçlar gibi kıyama durması, büyük bir olaydır. İnsan âciz, insan fakir, insan kimsesiz. Fakat sabah namazı ile Hakimi Mutlak’ın huzuruna ibadetle durması, O’nunla irtibatlanması, onu kendi camisindeki ve diğer camilerdeki ve de diğer İslam Ülkelerindeki Müslümanlarla bağ kurmasına sebeptir. Büyük İslam Cemaatinin bir ferdi olur. Yalnızlıktan, kimsesizlikten kurtulur. İttihad-ı İslam gerçekleşir. O zaman dünya seyyar bir mescit, Mekke mihrab, Medine minber, Peygamberimiz Hazreti Muhammed Mustafa ( asm) bu büyük cemaate imam olur.

İnsanoğlunun seher vaktinde, Allah’ın Celaline karşı dağlar misüllü secdeye kapanması, bir nevi miraca çıkması ne kadar ulvi bir olaydır. Bütün noksan sıfatlardan arınmış olan ve kainatı biz günahkâr insanlar için yaratan Cenab-ı Hakka rükuu ile yönelmek, O’ndan yardım istemek, kusurunu ve hatasını anlamak ne kadar elzem bir vazifedir. Allah’ın kudreti, kibriyası, azameti karşısında boyun eğmek demek olan rükua gitmek demek olan namaz ibadetlerin özüdür. İbadetle geçen zamanlar hayatın en faydalı ve en kıymetli saatleridir. Kul varlığını hayatla Allah’a borçlu olduğunu hiçbir zaman unutmamalıdır.

Dipnotlar: 1- Sözler, 9.Söz, 4.Nükte, S.: 72,