Zaten çelişkiler ülkesi değil miyiz? Hani, hangi televizyon programı izliyorsun diye soranlara canım ülkemin insanları “belgesel” diyor ya… İstatistiklere baktığınızda bunun kocaman bir yalan olduğunu ve aslında en çok eleştirilen programların “zirve” yaptığını görürüz ya... İşte onun gibi, kitapla olan ilişkimizi de bu şekilde yorumlamak gerekiyor belki de.

Şaka bir yana.

Kitap fuarı yeni görücüye çıkan kitaplar için harika bir fırsat.

Yazarlar için de oksijen almak gibi bir duygu… Çünkü, kitabın satılmadığı bir ülkede, sergilenen kitapların ilgi görmesi, hatta yazarla olan diyalogun birebir sağlanması, müthiş bir rehabilite oluşturuyor diyebilirim.

ÜRÜN ÖNEMLİ PAZARLAMA DAHA DA ÖNEMLİ

Geçmişte yazar ve okur arasında bir bağ yoktu. 

Yazar fildişi kulede yaşardı. Cumhuriyet dönemi sonrası edebiyat alanında kimi yazar hatta “yazar üstü yazar” tanımına sahip olanlar, okurları kendi kültür seviyelerine çekmeyi hedeflemişti. Edebiyatçı ve şair sınıfı “anlaşılmayı” bile zül addederdi. 

Ancak devran değişti. Ülkece Bab-ı Ali kültüründen, medya kültürüne sıçradık. Okur-yazar arasında platonik bağ gitmiş, onun yerine mektupla yazarları sorgulayan bir okur kitlesi oluştu..

Yetmedi… Yazılı iletişimden, görüntülü hatta sözlü iletişime geçtik. TRT’nin tek tabancalı dönem sonrası, özel televizyonların kuruluşu ile birlikte çok şey değişti ve ardından internetin algı dünyamıza girmesiyle birlikte sosyal medya okur kitlesi oluştu. Pazar payı genişledi. Pazarlamanın önemi daha çok arttı. 

Mesafe daralmaktan öte, yazarla okur, artık etle tırnak gibi oluştu.. Elit yazarlar artık yok. İnternette fenomen bir yazı milyar “tık” alıyorsa, onun kitabı fuarlarda en çok satış yapan kitap oluyor. Edebiyat hak getire. Burada pazarlama gerçeğini yok sayamayız. 

Yazarın okura ulaşması için, pazarlama ağı olmazsa olmazlardan. Çünkü yazar kitabının satmasını istiyorsa, artık okur, yazarın ayağına değil, yazar okurun ayağına gitmek zorunda. 

YENİ ASYA NEŞRİYAT VE CAN KARDEŞ

Bu yıl CNR’de Yeni Asya Neşriyat’ın standı hayli ilgi gördü. Hiçbir yayınevinin cesaret edemediği Risale-i Nur eserleri bir kuyumcu titizliği ile sergilenmiş stantta.

Devasa Sözler eserinin ise, stantta yer alması ayrı bir özellik taşıyordu. Her ziyaretçi ilgi ile Sözler’i inceliyor, fotoğraf çektiriyor. 

Standımız cıvıl cıvıl. Her türlü yaşa ve meraklısına göre kitap mevcut. Hayır, reklâm filan yapıyor değilim. Ama merak ediyorsanız, gidin görün derim.

Bir de ilk kez Yeni Asya Standında çocuk neşriyatına yer ayrılmış olduğunu gördük. Bu ayrı bir özellik. Can Kardeş yayınları standında dergilerimiz ve Mahsun serisinin 10 cildi görücüye çıktı. Çocuklar çok meraklı. Hatta ilginç sorularla karşılaşıyoruz. 

Hele bir öğrencinin; “Bu çizgi romanı çizmekteki maksadınız nedir?” diye sorması o çocuğun ne kadar zeki olduğunu gösteriyor. Başka bir tanesinin “Ben daha önce kitaplarınızdan bir tane almış, bu sene de özellikle yeni bir kitap daha alabilmek için geldim” demesi bizi hayli memnun etti. Demek ki, çekirdek bir okur kitlesi oluşturuyoruz. İnşallah, istikbalde Risale-i Nur’a hadim fidanlar verecek.

Bir çocuğun dünyasına ulaşabilmek için gösterilen gayretin boşa gitmediğini söyleyebilirim. Tıpkı Can Kardeş okuyucuları gibi. Bu gün Can Kardeş okuyucuları Türkiye’nin dört bir yanında millete hizmet etmeye devam ediyor.

Rabbim işlerimizi muvaffak etsin.