Mahçupyan'ın "Omurga meselesi" başlıklı bugünkü yazısında bir bölüm şöyle:

"Son dönemde AK Parti işlevsel ve faydacı olanı ilkesel ve etik olanın önüne koyduğu ölçüde, bu yaratık dünyası da bizatihi “AK Parti’lilik” haline geldi. Seviyesizlik üstü örtülür gibi değildi, ama insanların asıl kafasını karıştıran seviyesizliğin üstünün örtülmek istenmemesi, hatta bilinçli olarak göz yumulup desteklenmesiydi. Kendi değerleri üzerinde ‘dik duran’ bir AK Parti’den, değersizliğe doğru savrulan ve düzey yitirdikçe ‘diklenen’ bir AK Parti’ye geldik…

***

Açıkça söylemek gerekirse, bundan sonrası başkalarına benzemek, onların ayarına inmek, tarihsel anlamda yenilgiyi kabul etmektir. Liderliğin sorumluluğu seviyeyi de yükseltmeyi gerektirir. Eğer kamusal alanda birikimli bir seviyesizliğe doğru kayılmaktaysa, bilin ki bu sosyolojik yozlaşmayı da beraberinde getirecektir. Kendi içinde gerekli yumuşaklığı ve hüsnüniyeti engelleyen bir kurumsal kültüre saplanıldığında, buradan kimse dik durarak da çıkamaz. O kültür sizi de yoğurur, çevrenizdeki ilişkilerin ötesinde omurgaları yumuşatır ve bir süre sonra kendinizden hoşlanmaz hale gelirsiniz…"