ALMANYA’DA LİSELİ GENÇLERDE ‘HAYRANLIK UYANDIRAN DÂVÂ ŞUURU!’
Geçtiğimiz haftalarda Almanya Diessen’de bir okuma programı yaptık. Mainz, Manhaim, Diessen ve Weztlar’den gelen yirmi gençle muhteşem bir program gerçekleşti.
Kiliseye bağlı bir kuruluşun mekânı olan, program yaptığımız bina oldukça renkli bir okuma programına şahit oldu.
Lise düzeyindeki bu gençlerin içinde oldukları ruh halleri gerçekten görülmeye değerdi. Almanya’nın disiplinli hayatı, kurallara uymak ve tabiî gurbet hâli onları daha bir değerlerine bağlamış ve dâvâ şuuru kazandırmış.
13-18 yaş aralığındaki liseli gençlerin okumalarındaki derinlik, dinlemelerindeki hissediş ve bir hayat tarzı olarak iman hareketini içlerine, davranışlarına sindirmeleri beni gerçekten hayrete düşürdü.
Çoğu zaman bakıyoruz, Nur medreselerinde dört, beş yılı geçtiği halde, küçücük bir rüzgâr pek çok kişiyi bir yerlere savurabiliyor. Ama bu gençler, Üstadın tezgâhında yetişmiş gençler nasıl bir dâvâ şuuru kazandıysa ve sonrasının ağabeyleri olmuşsa, şimdilerde de işte aynı geleneği yeniden oluşturuyorlar.

BİZ DE ‘OKUMA PROGRAMI YA RESULALLAH!’ DİYORUZ
Hayat gayemizin içinde, bizi iman ve Kur’ân hizmetinde istihdam eyle duâmız var. Bu, hayatı çok anlamlı kılıyor. Bir gaye için yaşamak ve bu gayenin de ebedî bir cihetinin bulunması yapılan faaliyeti ebedileştiriyor.
Nasıl ki, ‘Seyahat ya Resûlallah!’ diyerek dili sürçen ve duâsı adeta kabul edilen Evliya Çelebi gibi biz de ‘Program ya Resulallah!’ dedik ve Rabbimiz, biri okuma programlarında gezdiriyor.
Vermek istediği için bize istemeyi veren Rabbimizden biz de program program gezmeyi, istifade etmeyi istiyoruz.
İstemeye de son nefesimize kadar devam ediyoruz.

BİR GÜL GONCASI GİBİ; OKUMA PROGRAMLARI
İman ve Kur’ân hizmetlerinin her aşaması güzelliklerle dolu.
Okuma programına gidiyorsunuz, heyecan, çalışma, gayret daha gitmeden başlıyor. Tekrarlardan kurtulmak için önce program öncesi konuları yeni baştan bir elden geçirmek gerekiyor.
Bu tam da bir tazelenme hareketi.
‘Yenilenme kanunu’na ayak uydurmak gerekiyor, yoksa insan eskiyor.
Nitekim insan her an yenilenmeye ihtiyaç duyar.
Öncelikle şunu ifade etmek gerekir ki, programın en çok etkileneni elbette programa bizzat katılanlar oluyor. Program yürütücüleri ise çok daha farklı bir etkilenme süreci yaşarlar. Çünkü planlamak ayrı bir şekilde, planı uygulamak ayrı bir şekilde, planı yaşamak daha ayrı bir şekilde insanı etkisi altına alıyor.
Tabiî programdan etkilenenlerden dolayı etkilenmek ve istifade etmek ise, tadına doyulmayan bir şey.
Bilinir ki, sevindiren, sevindirilenden daha ziyade sevinir.
Program öncesi, program yapacağınız gençlerin, çocukların veya daha ileri yaşlıların durumlarını bilmenin faydası var. Çünkü ona uygun konular ve onlara uygun bir dil bulmak gerekiyor.
Hatta hangi şehirde program yapılacaksa, o şehrin, o insanların durumlarına uygun dersler hazırlamak.
Onun heyecanı daha farklı bir şey. Birileri için belli bir plan dahilinde çalışmak meyvesini önce çalışana veren bir şey.
Bir okuma programı için gidiyorsunuz. Ama ne çok şeyler gerçekleşiyor. Adeta ‘hayır’ ve ‘güzellik’ böyle bir programa niyetlendiğiniz andan itibaren başlıyor.
Tabiî çalışmadan hiçbir şey olmaz. Belli günlerde paylaşmak üzere konu çalışmayı gerekli kılıyor. Çalışmanın insana, insanın faaliyete kattığı bir ruh var.

ŞENLİĞE GİDER GİBİ, NURA GİTMEK
Almanya okuma programındaki gençlerle ilk kez karşılaşıyoruz. Ve farklı şehirlerden gelen gençlerin de bir kısmı ilk kez karşılaşıyorlar. Yine böyle bir programa ilk kez katılanlar var.
İlginç olan Almanya’da yılbaşı gibi faaliyetlerin ciddî gündem oluşturduğu bir dönemde, gençlerin okuma programlarına gelişleri ‘bir şenliğe gelir gibi idi’. Bu tablo doğrusu bana çok anlamlı geldi. Yani lise öğrencilerinde böyle bir ‘duruş koyma’ hâli görmek, tam dâvâ adamlığını akla getiriyor.

DİNLERKEN DALIP GİTMEK?
Dinlemenin bir san’at olduğunu hep söyleriz. Ama bu san’atın uygulandığı sahneleri çok az görürüz. İşte bu okuma programımızda küçücük yaşta gençlerin Risale-i Nur’dan konular okundukça kendilerinden geçtiklerini görmek bende hayranlık hissi uyandırdı.
Normalde insan anladıkça, derinlere gider. Ama burada Türkçe’ye de biraz mesafe oluşmuş olmasına rağmen, bu gençlerin anlamak çabaları, sorularından çok net anlaşılıyordu. Tabiî Risale-i Nur eserlerinin Kur’ân’ın malı olması ve Kur’ân’ın manevî atmosferinden lemeân etmesinin apaçık göstergesi idi. Gençlerdeki hâl tam da bir cezbe hali idi. Bu olsa olsa bir İlâhî ikramdı.

YAZARAK OKUYAN BAHTİYAR GENÇLER!
Gençler programa gelirken tam da bir hazırlık içerisinde idiler. Kalemler, kâğıtlar, not defterleri hazırdı. Ve hemen hepsi sohbet başlar başlamaz, not defterlerini çıkarıyor ve konuyu ve dikkatlerini çeken yerleri not ediyorlardı. Sohbet yapanlar soran, sorgulayan müdakkik bir okuyucu topluluğu karşısında kendilerini buldular.