HAYAT BİR İMTİHAN, HALİME ŞÜKRETTİM-1991 yılında eşi öldükten sonra çocuklarıyla beraber yaşamaya devam eden Karabul, o gün bugündür hâlâ çocuklarıyla beraber yaşadığını söyledi. Ardında bıraktığı kocaman bir ömre rağmen hâlâ “Daha yaşayacağım çok şey var” diyen Karabul, uzun yaşamasının sırrını da şöyle özetliyor: “Hayatım boyunca o kadar çok şey gördüm ki, ne yaşadığım acı tecrübeler, ne de uğradığım haksızlıklar beni hayata karşı yıldırdı. Her zaman halime şükrettim. Yaşamaktan, yaşamak için mücadele etmekten asla yorulmadım. Hayat bir sınavdı ve ben bu sınavı geçmek ve tamamlamak için çalıştım ve hâlâ çalışıyorum. Beni ayakta tutan en büyük güç ise; umudum. Hayat felsefemde umudu bitenin, her şeyinin bittiğine inanırım. Çünkü umudunu kaybeden her şeyini kaybeder”
senler Belediyesi Sosyal Yardım İşleri Müdürlüğü “Yalnız Değilsiniz” projesi kapsamında ilgiye ve şefkate muhtaç yaşlılara ziyaretler yapıyor. Ziyaretlerden biri de, ailesiyle beraber yaşayan 104 yaşındaki Şükrü Karabul’un evi oldu.
Esenler Belediyesi Toplumsal İletişim Merkezi (ESTİM) personelleri ile birlikte Karabul’u ziyaret eden Sosyal Yardım İşleri Müdürlüğü ekipleri, asırlık çınarın anılarını dinledikçe, tarihin derinliklerinde ülkemizin nereden nereye geldiğini canlı bir şahidin ağzından duyma fırsatı buldular. Ziyaretçiler, Şükrü dedenin anlattıklarıyla an oldu hüzünlendiler, an oldu sevindiler. Şükrü Karabul’un anlattıklarının satır aralarında günümüz gençliğine de altın tavsiyeler vardı.
ADETA TARİH KİTABI
Bir asırlık ömür onunki, inişli çıkışlı engebelerle dolu. Bir tarih kitabı adeta… Öylesine güngörmüş, geçirmiş ki tarihte yaşanan birçok olaya şahitlik etmiş. 2. Dünya Savaşı’ndan günümüze kadar birçok savaşlara şahit olmuş, nice kıtlık ve yoklukları yaşamış… Esenler Kemer Mahallesi’nde yaşayan 104 yaşındaki Şükrü Karabul, ilerlemiş yaşına rağmen her şeyi daha dün gibi hatırlıyor. Saçlarına düşen aklar ve yüzündeki kırışıklıklar olmasa genç bir delikanlı gibi aslında. Hâlâ dimdik, hâlâ mutlu ve hâlâ sevecen. Çevresinde tek-tük kalan yaşıtlarının aksine Şükrü Karabul, hayata sımsıkı ve büyük bir azimle tutunuyor. Onu yaşıtlarından farklı kılan da yıllara meydan okuyan azmi belki de…
4 YIL ASKERLİK, 1 YIL HAPİS
Hayatındaki birçok zoru, engeli azmi ile başarmış Karabul. Acılarla, sevinçlerle, hüzünlerle ve mutluluklarla geçirmiş koca bir ömrü. Hayatı boyunca pek çok haksızlığa göğüs germiş, hakaretlere maruz kalmış; ama vazgeçmemiş hayata karşı mücadelesinden.
Hayata karşı en büyük sınavını da İkinci Dünya Savaşı yıllarında vermiş Karabul. 1942 yılında vatanî görevini yerine getirmek için askerlik şubesine başvurduğunda, okur -yazarlığı ve bilgisi olmadığı için önceden yoklama yaptırmaması dolayısıyla asker kaçağı olarak kayıtlara geçmiş. Ne yapıp, ne ettiyse haklılığını kabul ettirmemiş. O dönem zorunlu askerlik süresinin uzatılması dolayısıyla Adana’nın Tarsus ilçesinde tam 4 yıl askerlik yapmış. İnsanlık tarihindeki en kanlı savaşın yaşandığı dönemde çok zor şartlarda askerlik yaptığını anlatan Karabul, yaşadığı bütün zorluklara rağmen vatanî görevini başarıyla tamamladığını anlatıyor gururla. Tamamlamış, tamamlamasına, ama kayıtlara geçen asker kaçağı damgasından kurtulamamış bir türlü. Zar zor da olsa komutanı ikna edip 1 aylık hapis cezasından kurtulmayı başarabilmiş ve terhisinin hemen ardından memleketi Giresun Çamoluk’a gitmiş. Ailesiyle hasret giderdikten sonra iş bulmak ümidiyle kısa bir süreliğine İstanbul’a göç etmiş, ailesini memlekette bırakarak. Biraz para biriktirip memleketine döndüğünde acı bir sürprizle karşılaştı. Askeriyeden gönderilen bir yazıda, asker kaçağı olarak kayıtlara geçtiği için 1 aylık hapis cezasına çarptırıldığını öğrenince dünyası kararmış Şükrü Karabul’un… Masum olduğunu bile bile 1 ay Tarsus’ta hapis yatan Karabul, dört duvar arasında demir parmaklıkların ardında çeşitli hakaretlere maruz kalmış. Asker kaçağı olmakla itham edilen Karabul, “Adeta terörist muamelesi gördüm. ‘Hangi mağarada yatıyordun, sen vatan hainisin’ şeklindeki hakaretleri bir türlü unutamıyorum. Vatanı için 4 yıl askerlik yapan insana bunlar nasıl söylenir?” şeklinde konuşuyordu.
VERGİ ÖDEMEMEK İÇİN HAYVANLARI SAKLADIK
Hapis günlerinin ardından memlekete dönen ancak, istihdam imkânlarının kısıtlı olması dolayısıyla zor günler yaşadığını söyleyen Karabul, o dönemlerde vergilerin özellikle de hayvan başına alınan vergilerin çok yüksek olması dolayısıyla çok ciddî sıkıntılar yaşadıklarını belirtti. Maddî imkânsızlıklar dolayısıyla vergilerini ödemekte zorlandıkları hayvanlarını sakladıklarını söyleyen Karabul, çareyi 6 çocuğuyla beraber İstanbul’a göç etmekte bulduklarını ifade etti. Karabul, İstanbul’da uzun bir süre pazarlarda hamallık yaparak para kazanmaya ve ailesini geçindirmeye çalıştığını anlattı. Bir boya fabrikasında iş bulduktan sonra hayatını yavaş yavaş düzene koymaya başladığını anlatan Karabul, kimseye muhtaç olmadan koca bir asrı devirdiği için Allah’a şükrediyor.
BENİ AYAKTA TUTAN UMUDUMDU
Savaş yılları ve dönemin zor şartları dolayısıyla hem askerde hem de hapiste çok zor günler geçirdiğini anlatan Karabul, yaşadığı bütün zorluklara katlanıp kendisi ve ailesi için ayakta kalmayı başarabildiğini söylüyor. Türk Ordusunun her türlü tehlikeye karşı ayakta tutulduğu bir dönemde, umudunu hiç yitirmediğini anlatan Karabul, “O zaman ki bütün dayanağım, hiç kaybetmediğim umudumdu. Ne 4 yıl askerlik, ne de haksız yere hapiste yatışım umudumu yitirmeme neden oldu. Beni ayakta tutan da oydu” dedi.
RÖPORTAJ: YUSUF EMRE