Peygamber Efendimiz (asm) giyim kuşama çok dikkat ettiği gibi, saç ve sakal meselesinde de titizlik gösterirdi.
Bir defasında saç ve sakalı birbirine karışmış bir sahabeyi görünce sakalından tutarak, “Allah bunları böyle başıboş salman için vermedi.”1 buyurdu.
O Müslümanların toplum içinde üstü başı dağınık bir halde dolaşmamalarını, düzgün, temiz bir halde bulunmalarını istemiştir.
Bir defasında yine saçı başı dağınık olarak yanına gelen birine Efendimiz (asm) saçını düzeltmesi için işaret etmişti.
Adam düzeltince şöyle buyurdu: “Birinizin, şeytan gibi saçı başı dağınık gelmesinden bu (şekil) daha iyi değil midir?”2
Efendimiz (asm) saçlarını sık sık düzenleyip tarardı.3 Saçlarını bazen omuzlarına kadar salar, bazen kısaltırdı.4 Tepede bir miktar saç bırakıp alt kısımların kazınmasını hoş görmezdi.5
Dipnot:
1- Ebu Davut, Libas, 17.
2- İmam Malik, Muvatta’, Şa’r, 7.
3- Buharî, Libas, 68.
4- Tirmizi, Libas 21.
5- Buharî, Libas, 72.