Peygamber Efendimiz’in (asm) ashabını anlatırken Hz. Ali (r.a) şöyle diyor:
“Ben Resulullah’ın ashabında öyle güzel haller gördüm ki, şu anda onlara benzeyen hiç kimseyi göremiyorum.
“Onlar, geceyi ibadet ve taat içinde geçirir, sabaha bitkin, yorgun ve sararmış bir halde çıkarlardı. Ayakta veya yan üstü yatarken Allah’ın kitabını okuyarak gecelerlerdi. Yanlarında Allah’ın ismi zikredilince, rüzgârlı bir günde ağaçların sallandığı gibi sallanır, zikrin cazibesine kapılırlardı.
“Allah’a yemin ederim ki, onlar, Allah aşkından elbiseleri ıslanıncaya kadar ağlarlardı. Vallahi şu anda gördüğüm topluluk gaflet içinde gecelemektedir.” (Ebu Nuaym, İbn Kesir)