Necmeddin Şahiner’in “Said Nursî ve Nurculuk Hakkında Aydınlar Konuşuyor” adlı eserindeki beyanlarından aktaralım:

Üstadla dört kez görüşmüş Tarlan Hoca. İlki, 11 yaşındayken Selânik’te, üniversiteyi bitirdikten sonraki yıllarda da İstanbul Divanyolu, Şehzadebaşı ve Yavuz Selim’de.

Gözlemlerini şöyle anlatıyor:

“Zannediyorum Darü’l-Hikmet’ten 50 lira maaş alıyordu. Paraya hiç elini sürmezdi. Yeğeni Abdurrahman alırdı. Eserlerini kendisi söyler, Abdurrahman yazardı. Risaleleri, kitapları neşreder, meccanen dağıtırdı. Paraya, mala hiç ehemmiyet vermezdi, müstağni idi. Eğer böyle olmasaydı Said Nursî olamazdı.

“Daima düşünür, tefekkür ederdi. Babanzade Ahmet Naim Bey ondan bahsederken, ‘Darü’l-Hikmet’te Bediüzzaman söze başladı mı biz hayran hayran onu dinlerdik’ derdi. Çok mahfuzatı vardı, çok.

“Hakikî bir Müslüman, hem de çok kültürlü bir Müslümandı. İslamın hakikatlerini anlattı. İslamî ahlâk ve umdeleri yaymaktan başka hiçbir fikir takip etmedi. Buna memleketimizin büyük bir ihtiyacı var. Birinin yıkmak istediğini O yaptı. Ona minnettarız. İslam ağacını budadı. Budayınca altından İslamın yeni ve taze fidanları fışkırdı. Buna ihtiyaç vardı.

“Birçok insan boş kalan manevî ihtiyaçlarını doldurmak ve gidermek için Nur Risalelerini okuyorlar. Bunda hiçbir siyasî gaye ve maksat aranmamalıdır. Bu hareket bir ihtiyaç neticesi doğmuştur. Hayırlı bir hizmet ve bünye olduğu için yayılıyor.

“Bunu ayrı bir tarikat veya mezhep gibi telâkki etmek yanlıştır. Bu, İslamî bir cereyandır. Çünkü büyük bir İslam âlimi tarafından yayılan fikirler sağlam fikirlerdir. 

“Bence hakikî her Müslüman Nurcudur. Sonra benim kanaatim şu ki, Anadolu’yu komünizme karşı koruyan, İslamî hareket ve bilhassa Nur Talebeleridir.” (s. 161-3)

Tarlan Hocayı bu vesileyle bir kez daha rahmet dualarıyla ve hayırla yad ediyoruz.

* Bugün Eskişehir Kitap Fuarındayız inşaallah. 14:00-17:00 arası imza. 17:00: “Risale-i Nur’un medyadaki dili” söyleşimiz. Bekliyoruz.

***

Risale-i Nur ve Yeni Asya...