Dinimizin hükümlerinin güncellenmesi şeklinde gündeme getirilen konu yine bilinen rutin ve dar kalıplar içinde sığ ve cılız tartışmalara hapsediliyor. Bu tarz derinliksiz yaklaşımlarla, kayda değer bir iz bırakmadan bir kez daha rafa kaldırılıp geçiştirilmesi sürpriz olmaz.
Çünkü mesele sadece fıkhın alanına giren hükümlerle sınırlı olarak düşünülüyor. Halbuki İslam, fıkıhtan ibaret değil.
Burada Bediüzzaman’ın tahkikî iman temelli ve dinin bütün aksamını bu temele dayalı bir bütünlük içerisinde ele alırken, “Şeriat ikidir” tasnifiyle, bildiğimiz din anlamında olup insanın fiillerini tanzim eden şeriatla, varlık âlemindeki işleyişi düzenleyen ve her biri ayrı bir bilim dalına konu olan kanunlar manzumesi niteliğindeki “fıtrî şeriat”ı birlikte mütalâa eden yorumu son derece önemli ve orijinal.
Akılla vahyi, bilimle inanç ve dini kaynaştıran bu yaklaşım, Kur’an’la kâinatı aynı Yaratıcının kaleminden çıkan ve birbirini tefsir eden kitaplar olarak okuyor.
Kur’an kâinatı, kâinat Kur’an’ı açıklıyor.
İlimleri sema, arz ve beşer ilimleri olarak üçlü bir tasnife tâbi tutan Bediüzzaman’ın bu yorumunda, her bir ilim ve fennin hakikati Rabbimizin Esma-i Hüsnasından birine dayanıyor.
Ve bizi tevhide götürüyor.
Bu yorumda, insanların hayatlarını düzenlemek için vahiyle gönderilen esaslar manzumesi olarak din ve onun içinden çıkan şeriat, müstakim akılların ürünü olarak kâinat fenleri ve beşerî ilimlerde kaydedilen inkişaflarla tam bir uyum içinde alabildiğine, ilânihaye gelişme potansiyeli olan son derece dinamik bir yapıya sahip.
Onun için Said Nursî, semavî dinlerin ve özellikle İslamın getirdiği temel esaslar üzerinde, zaman içinde insanlığın ortak aklının ürettiği değerlerle kurulan medeniyetin kazanımları olarak ifade edilen hususların, gerçekte “şeriatın başka şekle çevrilmiş birer meselesi” olduğunu ifade ediyor.
Bediüzzaman’ın birey hukukunu önceleyen adalet-i mahza anlayışı ile suç ve cezanın şahsîliği ilkesindeki hassasiyeti başta olmak üzere adalet ve hukuk vurguları ile demokrasi, hürriyet, Meclis, kamuoyu gibi modern kavramlara İslamî referanslarla sahip çıkması, bu yaklaşımın tezahürü.
Zaman ihtiyarladıkça Kur’an gençleşir. Dinin hükümlerini, değişen zamanın getirdiği şartlara ve ihtiyaçlara göre, esasa bağlı kalıp ruh-u aslîyi rencide etmeden yeniden yorumlamak, tecdid ehliyet ve liyakatine sahip, ehl-i vukuf, umeradan bağımsız ulemanın işidir. Siyasetin değil.
İndirimli külliyat kampanyamız - YENİ ASYA http://www.yeniasya.com.tr/video/indirimli-kulliyat-kampanyamiz_456046 …