Annesinin baktığı çiçeklerden birisi solmuştu. Bu duruma çok üzüldü. Yaz geldiğinde renkli açan çiçeklerini çok seviyordu.
Ama annesi hiç üzülmemişti. Sadece, aldı ve kumunu temizledi. Üzüldüğünü görünce de aslında bu çiçeğin solmadığını ve soğanının yazın açacağını söyledi. Buna çok sevinmişti.
Demek ki kışın uyuyan hayvanlar olduğu gibi, Allah uyuyan bitkiler de yaratmıştı.
Çiçek açana kadar resmi saksısının üzerinde olsun diye resmini çizerek yapıştırdı.
Baktıkça da hep Allah’ı hatırlatıyordu.