Türk Millî Eğitim sistemini altüst eden, Türkiye’yi parçalayacak alt yapıyı teşkil eden ABD ile 27 Aralık 1949 tarihinde imzalanan “Fulbright Commission Anlaşması”dır. 27 Aralık 1949 tarihli; “Türkiye ve ABD Hükümetleri Arasında Eğitim Komisyonu Kurulması hakkındaki Anlaşma”nın en mühim hususiyeti; Türkiye’de yetiştirilecek Amerikan taraftarı kadroların eğitilme şeklinin tesbiti ve bu iş için gereken masrafları karşılama usûllerinin tesbitidir. Bu tesbitler aynı zamanda, Amerika’nın Türkiye’ye göndereceği uzman, araştırmacı, öğretim üyesi adı altındaki personel için de yapılmaktadır. ABD’ye, Türkiye’de “yardım” edip “işbirliği” yapacak, geleceğin “Türk” idarecilerini yetiştirmek üzere, Amerika’ya götürülecek Türk öğrenci, öğretim üyesi ve kamu görevlilerinin durumları da bu anlaşmayla tesbit edilmektedir. Sözü edilen anlaşmanın birinci maddesi şöyleydi: 

“Türkiye’de Birleşik Devletler Eğitim Komisyonu adı altında bir komisyon kurulacaktır. Bu komisyon, niteliği bu anlaşmayla belirlenen ve parası T.C Hükümeti tarafından finanse edilecek olan eğitim programlarının yönetimini kolaylaştıracak ve Türkiye Cumhuriyeti ile Amerika Birleşik Devletleri tarafından tanınacaktır. Kurulacak komisyonun yetki, işleyiş ve teşkili ile ilgili olarak 1.1 ve 2.1 alt maddelerinde ise şunlar vardır:

“Türkiye’deki okul ve yüksek tahsil müesseselerinin ABD vatandaşlarının yapacağı eğitim, araştırma, öğretim gibi eğitim faaliyetleri ile Birleşik Devletlerdeki okul ve yüksek tahsil müesseselerinde Türkiye vatandaşlarının yapacağı eğitim, araştırma, öğretim gibi faaliyetlerini; yolculuk, tahsil ücreti, geçim masrafları ve öğretimle ilgili diğer harcamaların karşılanması da dahil olmak üzere finanse etmek. 

Anlaşmanın 5. maddesi, Türkiye’de Birleşik Devletler Eğitim komisyonunun kuruluşunu tesbit etmektedir. 

“Komisyon; dördü T.C. vatandaşı, Dördü de ABD vatandaşı (ki, bu güne kadar ikisi mutlaka CIA ajanı olmuştur.) olmak üzere sekiz üyeden teşkil edilecektir. ABD’nin Türkiye’deki diplomatik misyon şefi, komisyonun fahri başkanı olacak ve komisyonda oyların eşit olması halinde kararı komisyon başkanı verecektir.

Bu anlaşmayla, Millî Eğitim Bakanlığı’nda bugün çalışmalarını “tesirli” olarak sürdüren, personel politikalarından ders programlarına kadar pek çok konuda stratejik kararlar teklif edebilen, “Millî Eğitimi Geliştirme” adlı bir komisyon vardır. 1994 yılında 60 personeli olan bu komisyonda çalışanların üçte ikisi Amerikalıydı. 

İSMET İNÖNÜ’NÜN TİMSAH GÖZYAŞLARI

Türk Milleti’nin alnına bu lekeyi süren ve bu anlaşmada imzası olan İsmet İnönü, bu ihanetini yıllar sonra, 1963’te “timsah gözyaşlarıyla” şöyle itiraf etmişti:

“Daha müstakil ve şahsiyet sahibi dış siyaset takip etmek istiyoruz. Nasıl yapacağım ben bunu? Alâkalılara bir vazife veriyorum, netice bana gelmeden, Washington’un haberi oluyor. Neticeyi memurlardan evvel ABD sefirinden öğreniyorum. Böyledir bu işler. Size dünyaları vaat ederler. İmzayı attınız mı, ertesi günü gelmişlerdir. Personeli gelmiştir, teçhizatı gelmiştir, üsleri gelmiştir. Ondan sonra sökebilirsen sök. Gitmezler. Ancak bu sorunun üzerine vakit geçirmeden gitmek gerek. Yoksa ne bağımsız dış politika ne bağımsız iç politika güdemezsiniz. Havanda su döversiniz. Fakat sanmayın ki bu kolay bir iştir. Denediğinizde başınıza neler geleceği bilinmez…”

Ülkeyi Amerikan güdümüne sokan, eğitim sisteminin yabancılaşmasında büyük hissesi olan İsmet İnönü’nün bu yüz kızartıcı açıklamaları karşısında: İtiraflarının samimiyetine, gerçek yüzünü bilen hiç kimse inanmaz!