Son zamanlarda gittikçe artan ve gündemden düşmeyen Eğitim Sistemi ve bilhassa imtihanlarla ilgili şikâyetler hiç eksilmiyor!
Meselâ, 2018 DGS (Dikey Geçiş Sınavı)’na giren on binlerce talebenin, “0,5’lik Ham Puan kuralı”nın tatbik edilmesiyle mağdur olduğu, bu suretle başarılı talebe kıyımı yapıldığı iddia edilmektedir! Ayrıca, Mağdur olan talebelerin Danıştay’a dâvâ açtıkları belirtilmektedir.
Hadise, şöyle cereyan etmiştir:
DGS’de yapılan ani bir değişikle, değerlendirmede “0,5’lik Ham Puan” şartı getirilmiştir. Buna göre imtihana giren adayların puanının hesaplanması için, 60 sorunun yer aldığı Sözel Test’ten en az 0,5 ham puan alması ve yine 60 sorunun yer aldığı Sayısal Test’ten de en az 0,5 ham puan alması gerekiyor.
Bu demek oluyor ki, imtihana giren bir aday Sözel Test’teki 60 sorunun tamamını doğru cevaplasa da; Sayısal kısmından en az 0,5 net puanı yoksa, puanı hesaplanmaz. Dolayısıyla, değerlendirmede 0 (sıfır) alır. Aynı durum Sayısal Test için de geçerlidir. Yani her iki testten de en az 0,5 net puan alamayan adayın puanı hesaplanmamaktadır.
Manzara hiç de iç açıcı değil! Böyle oldu-bitti veya emrivaki ile alınan kararların isabetli olma şansı çok zayıftır. Ayrıca birçok riski de beraberinde getirecektir. Çünkü, alt yapısı olmayan, denemelerden geçip, belli bir zemine oturtturulmayan kural ve kararlar sathî olmaktan öteye gidemez. Eğitimde iyileştirme adına zaman zaman yapılan bütün ıslahatlar ise bir fayda sağlayamamıştır. Çünkü yapılan ıslahatlar (bilhassa son zamanlarda olduğu gibi) profesyonel çalışmalar neticesinde değil, günübirlik oldu-bitti’lere dayandırılmıştır.
KOLAY İCRAAT:
Bu çeşit icraatlar, Tekelcilik zihniyetine dayanan ve temeli 1924’te kabul edilen “Tevhid-i Tedrisat (Eğitim ve Öğretimin Birleştirilmesi) Kanunu” ile başlamış ve zamanla tekrarlanan hatalarla iyice çığırından çıkmıştır. Evet, Tek partinin (CHP’nin) hükümran olduğu ve milletin görüşünün önemsenmediği, hatta korkudan sesini bile çıkaramadığı o tarihlerde çıkarılan bu kanunla Eğitim ve Öğretim sıfırdan başlatılarak büyük bir boşluk meydana getirilmiştir. Çünkü, bin seneden beri gelişen ve halkımızın maddî mânevî yapısıyla yoğrulmuş olan esaslı bir sistem, bir anda silinivermiştir. Onun yerine, meydana gelen boşluğu dolduracak, aynı değerde bir sistem de bulunmadığı için, çoğu zaman bu boşluk, kasıtlı olarak zararlı oldu-bittilerle doldurulmaya çalışılmıştır. Temelde en göze çarpan olup bittiler:
Bin yıllık büyük bir kültür ve medeniyetin temeli olan Alfabenin bir anda değiştirilip cehalete kapı açılması;
Ahlâksızlığa yol açan ve Namus duygusunu körelten Kozmopolit (şahsiyetsiz) bir toplumun yetişmesine yol açan “Karma Eğitim”e geçilmesi;
İnanç ve Mâneviyata savaş açan düşünce militanlarını yetiştiren “Köy Enstitüleri”nin kurulması;
Ders kitaplarından, okuldaki bütün görüntülere kadar Eğitimin her alanının “Militarizm”in kıskacına alınması;
Ders kitapları ve konularının ikide bir Resmî İdeoloji’ye göre ayarlanıp değiştirilmesi;
Çoğu zaman Eğitimin siyasete alet edilmesi ve apayrı bir illet haline getirilmesi. *
Zaman zaman yapılan ve sadra şifa olmayan, hatta zarara yol açan irili ufaklı bir çok islâhatın yapılması.
Bugün yapılan icraatlarda da aynı tarz görülüyor!
Bu oldu-bittiler, eğitimi felç etmiştir! Çünkü koca bir milletin genleriyle oynanmıştır! Bütün bunlar görmezlikten gelinemez. Yani bu mesele sıradan bir hadise değil, milyonların geleceğini tehdit eden bir hadisedir. Dolayısıyla “Ben yaptım oldu” mantığıyla hareket edilince, maalesef küllî zarardan başka hiçbir fayda beklenemez!.
* Meselâ 1974’te, CHP ve MSP (Millî Selamet Partisi)’nin kurduğu koalisyon hükümeti zamanında çıkarılan af kanunuyla, terör suçundan hükümlü binlerce anarşist tahliye edilip, öğretmen olarak atanmıştır! Bununla Eğitimin temeline resmen dinamit konmuştur! Dolayısıyla okullarda ideolojik faaliyetler hızlandırılmıştır. Bunun neticesinde de 1974-1980 yılları arasında iç çatışmada beş binden fazla vatandaş vefat etmiştir!