İçinde muhtelif meslek ve kariyerli insan yetiştirmiştir.

En önemlisi de, çok sayıda Nurlar’la müşerref olmuş insan çıkmıştır bu köyde.

Bunlardan bir aile vardır ki, unutulmaz hizmetlere vesile olmuşlardır.

Güney ailesi...

Merhum Ethem Dede’den alınız, en küçük yavrulara varıncaya kadar hizmet ile iç içedir bu aile.

Merhum Yusuf Güney, bu ailenin büyüklerindendi.

Kendisini 10 Ocak 1998’de Hakk’ın rahmetine uğurlamıştık.

Beşir Ağabeyin abisi, Ömer Güney kardeşimin babası idi.

Nur hizmetinde çizgisini değiştirmeden devam etmek bir istihdam meselesidir.

Siyasî fırtınalara takılmadan, şahısların cazibense kapılmadan yürümek bir bahtiyarlıktır.

İşte bu cihetten bu köy tam bir Nur fabrikası gibidir.

Bu silsile gittikçe vüs’at kazanmaktadır.

Çocuklardan büyüklere varıncaya kadar devam edecek bir silsiledir bu.

Celal Keseli Ağabey Nurculuk’tan ilimize üç ay mecburî ikamete tabi olduğu zaman bu köye gittiğinde adını “Kozdan kırı” diye adlanmıştı.

Üstadımızı Burdur’da asker iken komutanı vasıtasıyla Mehmet Özel Ağabey ziyaret etmiştir ve halen hayattadır, hizmetlere ve derslerin müdavimidir.

Bunu çok merak eden bir kardeşimizin tayini Çorum’a çıkmıştı.

Kozlu Köyü’nün adını çok duyan bu kardeşimiz:

“Abi bu Kozlu Köyü Çorum’dan büyük mü?” diye şaka yapmıştı.

Şimdi, bu köylü olup Nurcular’ı tanımayan kimse yok gibidir.

Cenâb-ı Hak sayılarını çoğaltsın.

Demek ki her şey ihlâsa ve hizmete bağlıdır.

İster Japonya’da olsun, ister Amerika’da olsun hiç fark etmez..

Üstadın; ”Sesim yetişse bütün küre-i arza bağırarak derdim” dediği şey bu hakikattir.

Köy olmuş, şehir olmuş hiç fark etmez..

Yeter ki insan olsun.

Her şeyden daha önemlidir.

Çünkü, ”kazanmak ve kaybetmek” dâvâsı başımıza açılmış.

Kaybettiği şey için bütün Dünya saltanatı o adama verilse yerini doldurması mümkün değildir.

Şahısların cazibesine kapılmadan gitmek oldukça zordur.

İşte bu aile bunlara takılmadı…