Tarihçe-i Hayat - page 205

‹stanbul’da Dârülhikmette bulundu¤u zaman, Sünuhat
risalesinde yazd›¤› gayet acip bir vak›a-i ruhaniye:
Rüyada Bir Hitabe
1335 senesi Eylül’ünde, dehrin hâdisat›n›n verdi¤i ye-
is ile fliddetle muztarip idim. fiu kesif zulmet içinde bir
nur ar›yordum. Manen rüya olan yakazada bulamad›m.
Hakikaten yakaza olan rüya-i sad›kada bir ziya gördüm.
Tafsilât› terk ile bana söylettirilmifl noktalar› kaydedece-
¤im. fiöyle ki:
Bir Cuma gecesinde nevm ile âlem-i misale girdim.
Biri geldi dedi:
“Mukadderat-› ‹slâm için teflekkül eden bir meclis-i
muhteflem, seni istiyor.”
Gittim gördüm ki, münevver, emsalini dünyada gör-
medi¤im, Selef-i Salihînden ve âsâr›n mebuslar›ndan her
asr›n mebuslar› içinde bulunur bir meclis gördüm. Hicap
edip, kap›da durdum. Onlardan bir zat dedi ki:
“Ey felâket, helâket asr›n›n adam›, senin de reyin var,
fikrini beyan et!”
Ayakta durup dedim:
“Sorun cevap vereyim.”
Biri dedi:
“Bu ma¤lûbiyetin neticesi ne olacak, galibiyette ne
olurdu?”
TAR‹HÇE-‹ HAYATI | 205 ‹LK H AYATI
muztarip: ›zd›rap çeken, s›k›nt›l›.
münevver: nurlu, ayd›n.
netice: sonuç.
nevm: uyku.
nur: ayd›nl›k, ›fl›k.
rey: düflünce, fikir, müflahede,
mütalâa, görüfl, oy.
rüya-i sad›ka: do¤ru rüya, mak-
bul ve muteber kimselerin gör-
dükleri flekilde, dünyada hakikat-
lar› ç›kan sad›k rüya.
Selef-i Salihîn: Ehl-i Sünnet ve
Cemaatin ilk rehberleri, ‹slâm›n
ilk dönemlerindeki salih insanlar.
tafsilât: aç›klamalar, ayr›nt›lar.
terk: b›rakma, sal›verme, vazgeç-
me.
teflekkül: meydana gelme, olufl-
ma.
vak›a-i ruhaniye: ruhla ilgili hâdi-
se, ruhen yaflanm›fl olay.
yakaza: uyku ile uyan›kl›k aras›.
yeis: ümitsizlik.
zat: kifli, flah›s, fert.
ziya: ›fl›k, ayd›nl›k, nur, parlakl›k.
zulmet: karanl›k.
acip: hayret veren, hayrette
b›rakan.
âlem-i misal: görüntüler âle-
mi, dünyadaki ifllerin görün-
tülendi¤i ve gözlendi¤i, ruhla-
r›n bulundu¤u âlem.
âsâr: as›rlar, yüzy›llar, ça¤lar.
as›r: yüzy›l, ça¤.
beyan: anlatma, aç›klama,
bildirme, izah etme.
dehir: dünya, uzun zaman.
emsal: efl, benzer.
felâket: büyük dert, belâ.
galibiyet: üstünlük, üstün
gelme, yenme, ma¤lûp etme.
gayet: çok, son derece.
hâdisat: hâdiseler, olaylar.
hakikaten: gerçekten.
helâket: y›k›l›fl, mahvolufl.
hicap: utanma, utanma duy-
gusu, mahcubiyet.
hitabe: bir toplulu¤a karfl› ko-
nuflma, düzgün söz söyleme.
kaydetmek: yazmak, önemli
noktalar› tespit etmek.
kesif: kal›n, yo¤un, koyu.
ma¤lûbiyet: yenilme, yenilgi,
boyun e¤me, bir kuvvetlinin
idaresi alt›nda bulunufl.
manen: iç varl›k bak›m›ndan,
duyguca, gönülce, yürekçe,
ruhça, mana itibar›yla, mana-
ca.
mebus: gönderilen, yollanan,
vekil.
meclis: topluluk, hey’et.
meclis-i muhteflem: muhte-
flem meclis, ihtiflaml›, gör-
kemli topluluk.
mukadderat-› ‹slâm: ‹slâm›n
bafl›ndan geçecek olanlar, ba-
fl›na gelecek hâller, durumlar.