Tarihçe-i Hayat - page 197

On Birinci Rica
Esaretten geldikten sonra, ‹stanbul’da Çaml›ca Tepe-
si’nde bir köflkte, merhum biraderzadem Abdurrahman
(rahmetullâhi aleyh) ile beraber oturuyorduk. Bu haya-
t›m, hayat-› dünyeviye cihetinde bizim gibilere en
mes’udâne bir hayat say›labilirdi. Çünkü esaretten kur-
tulmufltum; Dârülhikmette, meslek-i ilmiyeme münasip,
en âlî bir tarzda neflr-i ilme muvaffak›yet vard›. Bana te-
veccüh eden haysiyet ve fleref, haddimden çok fazla idi.
Mevkice ‹stanbul’un en güzel yeri olan Çaml›ca’da otu-
ruyordum. Hem, her fleyim mükemmeldi. Merhum bira-
derzadem Abdurrahman gibi gayet zeki, fedakâr, hem
talebe, hem hizmetkâr, hem kâtip, hem evlâd-› manevi-
yem beraberdi. Dünyada herkesten ziyade kendimi
mes’ut bilirken, aynaya bakt›m; saç›mda, sakal›mda be-
yaz k›llar› gördüm..
Birden, esarette, Kosturma’daki camideki intibah-› ru-
hî yine bafllad›. Onun eseri olarak, kalben merbut oldu-
¤um ve medar-› saadet-i dünyeviye zannetti¤im hâlât›,
esbab› tetkike bafllad›m. Hangisini tetkik ettimse, bakt›m
ki, çürüktür, alâkaya de¤miyor, aldat›yor. O s›ralarda, en
sadâkatli zannetti¤im bir arkadafl›mda, umulmad›k bir
sadâkatsizlik ve hat›ra gelmez bir vefas›zl›k gördüm. Ha-
yat-› dünyeviyeden bir ürkmek geldi. Kalbime dedim:
“Acaba ben bütün bütün aldanm›fl m›y›m? Görüyorum
ki, hakikat noktas›nda ac›nacak hâlimize, pek çok insan-
lar g›pta ile bak›yorlar. Bütün bu insanlar divane mi
TAR‹HÇE-‹ HAYATI | 197 ‹LK H AYATI
merhum: rahmete kavuflmufl, öl-
müfl.
meslek-i ilmiye: ilim mesle¤i.
mes’udâne: mutlu olarak.
mes’ut: saadetli, bahtl›, bahtiyar,
kutlu, mutlu.
mevki: yer, mekân.
muvaffak›yet: baflar›l› olma, ba-
flarma.
mükemmel: kemale erdirilmifl,
kemal bulmufl, kâmil, tamamlan-
m›fl, noksans›z, tam, eksiksiz.
münasip: uygun, yerinde.
neflr-i ilim: bilgiyi yayma, neflret-
me.
rahmetullâhi aleyh: Allah’›n rah-
meti onun üzerine olsun.
sadâkatsizlik: ba¤l›l›k, dostluk,
do¤rulu¤a yak›flmayan hâl ve
davran›fl.
fleref: iyi ün, onur, kiflisel de¤er.
talebe: ö¤renci.
tarz: biçim, flekil.
tetkik: dikkatle araflt›rma, incele-
me.
teveccüh: yönelme, yönelifl.
vefa: dostluk ve sevginin gerek-
tirdi¤i davran›fllar.
zannetmek: sanmak, kesin ola-
rak bilmeksizin kuvvetli ihtimalle
hükmetmek.
ziyade: çok, fazla.
alâka: ilgi, gönül ba¤›.
âlî: yüksek.
biraderzade: kardefl çocu¤u,
ye¤en.
cihet: yan, yön, taraf.
divane: deli, akl› bafl›nda ol-
mayan.
esaret: esirlik, tutsakl›k.
esbap: sebepler, vas›talar.
eser: tesir, etki.
evlâd-› maneviye: manevî
evlat.
fedakâr: kendini veya flahsî
menfaatlerini hiçe sayan, fe-
da eden.
gayet: son derece.
g›pta: ayn› hâli fliddetle arzu
etme, imrenme, baflkas›nda
olan iyi hâlin kendisinde de
olmas›n› isteme.
hakikat: gerçek, hayalî olma-
yan, görülen, mevcut olan, bir
fleyin asl› ve esas›.
hâlât: haller, durumlar.
hat›r: zihin, fikir; ak›l.
hayat-› dünyeviye: dünya
hayat›.
haysiyet: fleref, onur, itibar.
hizmetkâr: hizmet eden.
intibah-› ruhî: ruhî uyan›fl.
kalben: içten, gönülden, yü-
rekten.
kâtip: yazan, yaz›c›.
köflk: bahçe içinde yap›lm›fl,
daha çok yazl›k olarak kulla-
n›lan süslü bina.
medar-› saadet-i dünyeviye:
dünyadaki mutlulu¤un sebe-
bi, dünyada mutlu olma vesi-
lesi.
merbut: ba¤l›, raptedilmifl,
mensup.