Herkesin eyleme geçmek yerine oturduğu yerden beylik lâflar ettiği bir tembellik çağında pedala kuvvet deyip hayallerini gerçekleştiriyor. Röportajımız için kendisine yönelttiğimiz soruları Birleşik Arap Emirliklerinden cevapladı. Dünya seyahatini Türkiye'ye dönmeden tahmini olarak 2020 yılında bitirmeyi planlayan Genç, sosyal medya hesaplarından ve www.gurkangenc.com adresinden takipçilerine anbean bildirimler-fotoğraflar gönderiyor. 

Röportaj: N. Nur ENER / [email protected]

Herkesin tembellikten oturduğu, bir durak gibi kısa mesafeler için bile toplu ulaşım araçlarına, şahsî araçlara binilen bir “tembellik çağında” siz bisikletle dünya turuna karar verdiniz. Serüveniniz nasıl başladı?

12 yaşında anneme bisikletle dünyayı gezeceğimi söylemiştim. 30 yaşına kadar üniversite, askerlik, iş hayatı derken sonrasında kendime farklı bir yol çizmek istedim. Kendi birikimlerimle ve bisikletimle 2010 yılında Türkiye’den Japonya’ya gittim. 12 ülke geçip 12 bin 500 km pedal çevirdim. Türkiye’ye geri döndüğümde Dünya turu yapabileceğimi anladım. Fakat istediğim gibi bir dünya turu atabilmem için bazı çalışmalar yapmam gerekiyordu. Cebimde 5 kuruş para kalmamıştı. 1.5 sene boyunca bunun için bazı projeler geliştirdim ve girişimlerde bulundum. 9 Eylül 2012 tarihinde de yola çıktım. 36.000 km pedal çevirip 30 ülke gezdim. Türkiye’ye de hiç dönmedim. Sanırım 2020 yılında turumu bitirmiş olacağım. Bir kaçış veya kırılma ânı yok. Yaradan bir can vermiş. En iyi şekilde değerlendirmeye çalışıyorum.

Tek başınıza bisikletle seyahat etmek zor olmuyor mu?

Bisikletle gezerken konuşmasını seven biri değilim. Çevremi, insanları, doğayı gözlemlerim ve düşünürüm. Gün içinde sohbet edecek birileri karşıma illa ki çıkar. Aynı dili konuşmasak bile bir şekilde mutlaka anlaşırız. Muhabbet sırasında gülücükler olur. Selâm dedim mi, kalpten selâmlarım. Yaşam dediğimiz olay % 50 hareket % 50 sesten oluşur. Çölde bunların ikisi de yoktur. Ancak çölde pedalladığımda “hah işte şimdi yalnızım” derim!

Kaç tane yabancı dil biliyorsunuz?

Türkçe ve İngilizce biliyorum. Aynı dili konuşmadığım bir çok milletin insanı ile vücut dilini ve mimiklerimi kullanarak anlaşıyorum. İçten bir selâmlama bütün kapıları açıyor.

Peki neden bisikletle seyahat?

Bisiklet; bir noktadan diğerine giderken detayları görebileceğim kadar yavaş, yol alabileceğim kadar hızlı, yaşamımı sürdürebileceğim ekipmanları taşıyabilecek kadar dayanıklı, doğayı kirletmeyecek kadar temiz bir ulaşım aracı.

Türkiye içinde bile bisikletle ulaşım yaparken zorluk çekiliyor. Siz ne gibi zorluklarla karşılaştınız?

Dünyayı bu şekilde bisikletle gezmek kolay değil. 61 derece sıcaklık da gördüm -57 derecede de pedal çevirdim. Kaburgalarım kırıldı, akrep soktu, soyulmaya çalışıldım, çadırda uyurken ateş açıldı. Bu seyahatin hikayesi çoktur. Alınan riskler de çok fazladır. Sonuçta insanoğlunun içinde yaşadığı dünyada pedallıyorum. Her yerde iyi ve kötü insanlar olabilir. Tabiattan yana bir sıkıntım yok. Onunla barış içinde yaşıyor, yoluma devam ediyorum. www.gurkangenc.com sayfasından seyahatimi takip edebilir, maceralarımı okuyabilirsiniz.

Bisikletle gittiğiniz her ülkede farklı kültür ve atmosfer soluyorsunuz. Bu seyahatin sizin kişisel gelişiminize en büyük katkısı ne oldu?

5 senedir bisikletle seyahat ediyorum. 2010 yılındaki Gürkan Genç’i inanın hatırlamıyorum. 42 ülke on binin üzerinde köy, kasaba ve şehir gezdim. Günde en az 10 veya 15 insanla tanışıp muhabbet ediyorum. Bu soruyu 2011 yılında sorsaydınız cevabını verebilirdim. Şu an bu soruya verebilecek cevabım yok. 

Makam, mal ve lüks araba hırsları arasına sıkışmış bir nesil arasından nasıl sıyrıldınız bisikletinizle? 

Özel bir çaba sarf etmedim. Ne ailem ne ben malı mülkü olan varlıklı insanlar değiliz. www.gurkangenc.com sayfasında ekipman bölümünde tüm mal varlığım bulunmakta. İnternet sayfam sayesinde reklâm veya sponsorluk alıp yolculuk masraflarını çıkartıyorum. Artan para ile bisiklet dağıtıyor, yabancı dil eğitim bursu veriyor, gezgin bursu veriyor ve başarıları olan, fakat sponsorları olmayan Türk sporculara destek oluyorum. Öyle eski bir bisiklet sporcusu veya kullanıcısı da değilim. 15 yaşında bisiklet kullanmayı bıraktım. 30 yaşında işime gidip gelmek ve kilo vermek amacı ile bisikleti tekrar aldım. 

Türkiye içinde bisiklet kullanıcılarının çoğu, kuralları dahil bilmediğinden çeşitli yıldırıcı zorluklar ile karşılaşıyor. Bazen bu bilgi eksikliği kazalara bile sebep oluyor. Bisikleti ulaşım aracı olarak seçen, “sahil yolu sürüşü” dışında da sürüş yapan bisikletlilere tavsiyeleriniz neler olur?  

Kazalar sadece Türkiye’de olmuyor. Bisiklet yolları olan ülkelerde de birçok kaza oluyor. İsviçre’de bisiklet yolunda sürerken araba çarptı bana. Veya Hollanda da önümde süren bisikletliler kaza yaptı. Türkiye'de henüz bisiklet kültürü yeni yeni oluşuyor. Bu yüzden daha dikkatli kullanmalı ve bilinirliliği arttırıcı projeler yapmalıyız. Ülkemizde bir çok şehirde bisiklet kullanımı ile ilgili bilgiler veren gruplar mevcut. Bu gruplara herkes katılabilir. Şehir içinde bisiklet kullanımı hakkında bilgi edinebilirler. Ben de böyle başladım. Ankara’da Perşembe akşamı bisikletçileri var meselâ.

*Birçok kişi hayatı boyunca milyarlar biriktirerek ülke ülke gezme hevesinde. Ama siz pedala kuvvet dediniz ve yola çıktınız. Bisikletle Türkiye turu, dünya turu yapmak isteyenlere ve de milyarlar biriktirme derdinde olan tatilci grubuna neler söylemek isterseniz?

İnsanlara, "Bu hayat tarzı en güzeli gelin bunu yaşayın" diyemem. Bu benim tercih ettiğim, ekmeğimi buradan kazandığım ve hayatımı sürdürdüğüm bir hayat tarzı. 31 yaşındayken bu tercihi yaptım ve şu anda 36 yaşındayım ve hâlâ dünyayı geziyorum. Herkes nasıl mutlu oluyorsa hayatını o şekilde yaşasın. Bu hayatta tek bir şansımız var, iyi değerlendirmek lâzım.

Bildiğim ve fotoğraflardan gördüğüm kadarıyla bisikletinizde Türk Bayrağı asılı. İslamofobinin yaygın olduğu bu zamanlarda nasıl tepkiler aldınız? Türk olduğunuzu görenler, duyanlar nasıl tepkiler verdi size?

Kuzey Asya'yı, Avrupa’nın tamamını, Kuzey Afrika'yı, Ortadoğu'nun tamamını bisikletimle gezdim. 5 senede 42 ülke 43.000 km. Ben daha böyle bir şey görmedim. Üstelik bisikletin arkasında dediğiniz gibi de Türk Bayrağı taşıyorum. Nereleri gezdiğim de sayfamda detaylı bir şekilde yazar. 2014 yılında 80 milyonluk Türkiye’nin 8 milyonu yurt dışına çıkış yapmış. 6 milyonu zaten gurbetçiler. 1 milyon da Bulgaristan, Kıbrıs, Gürcistan diyelim. Geriye kaldı 1 milyon gezen insan. Gezdiği gördüğü yeri paylaşan kişi sayısı, seyahat yazılarını okuyan insan sayısı da belli. Ülkede hayal edilen dış dünya ile sınırı geçtikten sonraki dünya arasında uçurumlar olduğunu söyleyebilirim. Gezmek, bunu yaparken okumak sonrasında da paylaşmak lâzım. 

Türkiye’de yaşanan sıcak gelişmeleri nasıl takip ediyorsunuz, anlık heyecanları ve üzüntüleri gurbette tek başınıza yaşamak nasıl bir his? 

İnternete bağlandığımda ülkemde neler olmuş okurum. Dünya turumda yaşadığım üzüntüleri ve kötü olayları genellikle paylaşmam. 

Bu yoğun seyahat ve sürüş temposunda zamanınızı nasıl yönetiyorsunuz? Kitap vb.gibi aktivitelere nasıl ve ne kadar zaman ayırıyorsunuz?

Her yıl ortalama 30'a yakın kitap okurum. Yanımda Kindle elektronik kitap taşırım. Yolculuğumda gittiğim ülkelerin tarihî ve ekonomisi ile alâkalı kitaplar okumayı severim. Günümüzdeki ve geçmişteki seyyahların kitaplarını da çok okurum. Bisikletle dünyayı gezen birinin zamanı her zaman vardır. Sonuçta gideceğim noktada beni bekleyen birileri yok.  

Türkiye'ye ne zaman dönmeyi planlıyorsunuz?

9 Eylül 2012 tarihinde Ankara'dan başladığım Bisikletle Dünya turuma rotamda bulunan tüm noktalara gittikten ve dünyanın büyük bir çoğunluğunu gezdikten sonra yani 2020 yılında ülkeye geri dönüyorum. Bu tarihten önce "of çok yoruldum, ailemi, arkadaşlarımı, ülkemi çok özledim, bir süre geri döneyim" gibi düşüncem yok. Evet, Türkiye'ye hiç dönmeden gerçekleştireceğim bir dünya turu. Allah herkese uzun ömür ve bana da hayalimi gerçekleştirmek için güç, kuvvet ve izin versin. Belirttiğim tarihte Türkiye'de görüşürüz. 

Korkmuyor musunuz?

Bol aksiyonlu, adrenalinli filmin sonu bilindiği zaman pek heyecanlı gelmez. Sadece yaşanılan maceradan zevk alınır. Macera sağlam olduğundan dolayı bazen film tekrar tekrar seyredilir. 

Yolun sonu belli olduğuna göre, maceranın tadını çıkartayım. Tek bir hayatım var ve dünyayı görmek istiyorum.

Yoğun sürüş temponuzda dünyanın diğer bir ucundan Yeni Asya’ya vakit ayırdığınız için teşekkür ederim. Bu güzel serüveninizde mutlu sona ulaşmanız duâsı ile...