İlgisine, ‘ilim talebesi’ şerefi kazandıran, şehadet gibi bir ilm-i manevidir.
Hem öyle bir ilim ki, insanın aklını, kalbini, vicdanını aydınlatır, nefsini terbiye eder, kalbini de her türlü malayaniyattan tasfiye eder.
Aklı başında olan insanın en önemli bir meselesi olan, imanı kurtarmak dâvâsına hizmet eder ve kabre iman sertifikası ile girmeye vesile olur.
O zaman Risale-i Nurlar üzerindeki yapılan ve yapılacak olan çalışmaların çok daha dikkatli, organizeli, plan ve programlı, bütçeli olmasına özen göstermek gerekmektedir.
Yani bir şey çok önemli ise, o zaman önemli olduğunun alâmeti maddî ve manevî olarak gösterilmelidir.
İşte bu faaliyet alanlarından birisi, kendine has bir çığır açan, Risale-i Nur Okuma Programları’dır.
**
Risale-i Nur okuma programlarına katılanlar, onun tadını alanlar, bilhassa da üniversite gençliği, yeni yeni programlara katılmak için fırsat kolluyorlar. Harçlıklarını biriktirip daha çok okuma programlarına katılmanın şartlarını zorluyorlar.
Bundan dolayıdır ki, okuma programlarının düzenli, planlı, müfredatlı, bütçeli olması ve kurumsallaşması gerekmektedir.
Bu konuyla ilgili, Paris Okuma programımızda birlikte olduğumuz, kıymetli eğitimci ve Risale-i Nur Enstitüsü sekreteri Ahmet Dursun kardeşimizle de fikir teatisi yaptık.
Risale-i Nur Enstitüsü bünyesinde, ‘okuma programları masası’ olarak bir birim ihdas edilse ve o birim okuma programı yapacaklara yardımcı olmak anlamında bir düzenleme yaparak; programa katılacakların yaşları, eğitim düzeyleri, ilgi alanları, ihtiyaç duyacakları konuları, programı nerede yapmak istedikleri, hangi eğitimcilerin katılmasını istedikleri gibi onlarca düzenlemeyi sağlayarak kurumsal bir nitelik kazansa nasıl olur? diye düşündük.
Tabiî bu görüş ve oluşan teklif, Risale-i Nur Enstitüsü’nün mahiyet ve manasına uygun bir tekliftir.
İllerdeki program yapılabilecek mekânların, programa gönüllü olarak katılabilecek eğitimcilerin, programa katkı yapabilecek ilgililerin bilgileri gibi farklı konularda bilgi havuzu, pek çok ihtiyaca cevap verecektir.
Yani böyle başlayacak bir adım, neden profesyonelleşmesin, neden kurumsallaşmasın ve neden bir maddî ve manevî yönü olan bir sektör haline gelmesin ve ‘okuma programları kurumu’ gibi bir eğitim kurumu neden olmasın?
Bu işler zaten oluyor, ama neden bu kadar kişi ve toplum dünyasında önemli bir amaca hizmet eden okuma programlarımız düzenli, tertipli, daha verimli olmasın?
Her aşamadaki Risale-i Nur okumalarının hayatımızda ciddî ve yoğun yer alması gereken bir döneme giriyoruz.
O zaman tedbirimizi alalım.
Ne dersiniz?