Bediüzzaman Hazretleri’nin “iman” eğitimi üzerine kurulu hizmet metodu bu sebeple Kur’ânî ve Peygamberî bir metottur. Allah’ın Kur’ân’da methettiği Ashab-ı Suffa da, Peygamber Efendimiz’den (asm) iman temelli bir eğitim almıştır.

“Asrımız hakikat asrıdır” diyen Bediüzzaman Hazretleri Seyyid’ül Beşer Efendimiz’in (asm) tercihini kullanmıştır. Zira ilimde hakikatin yanı sıra zikir de vardır. İlim aynı zamanda fiilî bir duâdır ve her şeyin gerçeği ilimle anlaşılır. En şuurlu ibadet, kulluk, ancak ilimle olur. Yine “Âlimin uykusu câhilin ibâdetinden hayırlıdır” rivâyetini de hatırlatayım.

Yaşanan süreçler, olaylar bize gösterdi ki; insanlığı tahrip eden dinsizlik cereyanları ilim kisvesi altında faaliyet gösteriyor. Taklidî iman sahipleri cehaletin elinde, ilim perdesi altındaki dinsizlik fitneleri karşısında dayanamıyor ve imanlarını kaybediyor. Bediüzzaman Hazretleri’nin ifadesiyle, “Bu zamanda ehl-i İslâmın en mühim tehlikesi, fen ve felsefeden gelen bir dalâletle kalblerin bozulması ve imanın zedelenmesidir.” Bunun çaresi ise, fen ilimleriyle insanlığı felâkete sürüklemek isteyen zındıka komitelerinin maksatlarının önüne geçecek, İslâm âlemini, fen ve din ilimlerini “mezc” ve “derc” eden çift kanatlı bir eğitim modeli Medreset’üz Zehra’dır. 

Peygamber Efendimiz’in (asm) “Düşmana silâhı ile mukabele edin” buyruğunu Bediüzzaman Hazretleri “Bu zamanda en büyük sebeb, maddeten terakkî etmektir. Zira, ecnebiler, fünun ve sanayi silâhiyle bizi istibdad-ı mânevîleri altında eziyorlar. Biz de fen ve san’at silâhiyle, Îlâ-yı Kelimetullahın en müthiş düşmanı olan cehil ve fakr ve ihtilâf-ı efkâra cihad edeceğiz. Ama, cihad-ı hâricîyi, Şeriat-ı Garranın berâhin-i katıasının elmas kılınçlarına havâle edeceğiz. Zîra, medenîlere galebe çalmak iknâ iledir. Söz anlamayan vahşiler gibi icbar ile değildir”  ifadesiyle günümüz için formülize etmiştir. 

Bediüzzaman, bunun gerekçesini şöyle belirtmiştir: “Eski zamanda, dalâlet, cehaletten geliyordu. Bunun yok edilmesi kolaydı. Bu zamanda dalâlet —Kur’ân ve İslâmiyete ve imâna taarruz— fen ve felsefe ve ilimden geliyor. Bunun izalesi müşküldür. Eski zamanda ikinci kısım, binden bir bulunuyordu; bulunanlardan, ancak binden biri, irşad ile yola gelebilirdi.”

Medresetü’z Zehra projesi, zamanında gelişen siyasî ve sosyal hadiseler sebebiyle gerçekleşmeyen Bediüzzaman Hazretleri, bu üniversitenin “eğitim modelini” Risale-i Nur ile gösterir ve şöyle izah eder: “Risale-i Nur, yalnız bir cüz’î tahribatı, bir küçük haneyi tamir etmiyor; belki küllî bir tahribatı ve İslâmiyeti içine alan dağlar büyüklüğünde taşları bulunan bir muhit kaleyi tamir ediyor. Ve yalnız hususî bir kalbi ve has bir vicdanı ıslaha çalışmıyor; belki bin seneden beri tedarik ve teraküm edilen müfsit âletlerle dehşetli rahnelenen kalb-i umumî ve efkâr-ı âmmeyi ve umumun, bâhusus avâm-ı mü’minînin istinadgâhları olan İslâmî esaslar ve cereyanlar ve şeâirler kırılmasıyla, bozulmaya yüz tutan vicdan-ı umumîyi Kur’ân’ın i’câzıyla o geniş yaralarını, Kur’ân’ın ve imanın ilâçlarıyla tedavi etmeye çalışıyor.”

İşte, en azından bir İslâm ülkesi Bediüzzamanı dinleseydi, Medresetü’z Zehra eğitim projesini hayata geçirseydi bütün âlem-i İslâm kurtulmuştu, fakat deccalların baskısından kimse dinleme cesâreti bile gösteremedi.