George Orwell’in 1984 isimli romanında anlattıkları sanki günümüzde yaşanıyor gibi…

Romanda toplumdaki bütün insanların hareketleri, düşünceleri ve davranışları izlenmekte, otoriteye karşı tavır alanlar cezalandırılmaktadır. “Büyük Birader” “2+2=5” gibi kavramlar ilginçtir. Aslında yazar, İkinci Dünya Savaşı sonrası oluşan baskıcı rejimlere ağır eleştiriler yapmaktadır.

Günümüzde hakikatleri bildiği halde Orwell’ın bahsettiği sisteme severek “gönüllü köle” olan o kadar çok insan var ki!

Aşağıda bahsedeceğimiz araştırma tam da bununla ilgili.

GÖNÜLLÜ KÖLE OLUNCA…

Ödüllü filmleri, belgeselleri internet üzerinden reklâmsız yayınlamak üzere kurulan firmalardan biri araştırma yapmış. Araştırma 24 Ağustos - 7 Eylül 2017 tarihleri arasında, 37 bin 56 kişinin katılımıyla ABD, Arjantin, Avustralya, Brezilya, Kanada, Şili, Kolombiya, Fransa, Almanya, Hindistan, İtalya, Malezya, Meksika, Hollanda, Filipinler, Polonya, Güney Kore, İspanya, İsveç, Tayvan, Tayland ve Türkiye’de gerçekleştirilmiş. (Kaynak: www.ntv.com.tr)

Netice şu: Yirmi iki dünya ülkesindeki katılımcıların yüzde 67’si, Türkiye’dekilerin yüzde 77’si sadece evlerinde değil, işe gidip gelirken, seyahat esnasında, uçakta iken bile cep telefonu ya da tablet ne bulursa  film ve dizi izliyor. 

Araştırmada “film ve dizi izlemek sohbet etmekten daha önemli” diyenlerin sayısı ülkemizde yüzde 47. Bu rakam araştırmanın yapıldığı 22 ülkedeki en yüksek oran. Türk kullanıcıların yüzde 27’si ekrana bakarken, etrafındakileri görmezden duymazdan geldiğini söylüyor. 

Türkiye’deki kullanıcıları en çok otobüs yolculuğu sırasında film ve dizi izlerken bu sırada çoğu kendi kendine kahkaha atmaktan çekinmiyor, kimi de ekrana kilitlenip ineceği durağı kaçırabiliyor. Hatta lavabo ihtiyacında bile film ve dizi izleyenlerin sayısı az değil: % 7

Bu tablo sizce normal mi?

HER TÜRLÜ TÜKETİYOR

Her türlü tüketen bir film ve dizi sektörü söz konusu.  

Ülkemiz dizi film sektöründe borsaya girecek kadar aktif. Dış ülkelere satılan Türk yapımcıların dizileri Müslüman ülkelerden “Çocuklarımız izliyor. Biraz edepli olun!” tepkileri alıyor. 

Araştırmalara göre dizilerin boşanmalar ve aile içi şiddet olaylarında etkileri var. 

Ekran karşısında devamlı seyretme pozisyonu sadece fikirleri, düşünceleri değil, vücudun iskelet yapısını bile değişime uğratıyor. Ekran bağımlısı, el becerisi düşük, omurga ve duruş problemleri yaşayan, hareketsizlikten aşırı kilo almış yeni bir nesil geliyor. 

HÜLÂSA

Eğlence sadece ipleri küresel şebekelerin ellerinde olan ekranlardan ibaret değil ki! 

Kitap okumak, çocuklarla kedilerle kuşlarla hemhal olmak, parklara kırlara açılmak,  denizi, gökyüzünü seyretmek, bitkilerin dünyasını keşfetmeye çalışmak, ruha şifa güzel bir müzik dinlemek, sergilere, müzelere gitmek, farklı coğrafyalara seyahat etmek, zikir ve evradla meşgul olmak…

Bunların hepsi ruhumuza, kalbimize iyi gelecek faaliyetler. Sıkıntının tek ilâcı ekran değil!

Çocuklarımıza eğlencenin bu şirin ve tevhidi gösteren yüzünü yaşayarak öğretmek zorundayız. Ekranlardan uzaklaşıp, kalbimize ve ruhumuza yakın olmak zamanı!

Kim yaşayan ölü olmak ister ki?