Sözler - page 657

kemal-i ciddiyet ve emniyetle ve kuvvetli bir vüsuku ihsas
eden bir tarzda, böyle ihbarat-› gaybiye kat’iyen gösterir
ki, o zat, Üstad-› Ezelî’sinden ders al›yor, sonra söylüyor.
Üçüncü fiavk: Hakaik-› ‹lâhiyeye ve hakaik-› kevniye-
ye ve umur-u uhreviyeye dair ihbarat-› gaybiyesidir.
Evet, Kur’ân’›n hakaik-› ‹lâhiyeye dair beyanat› ve t›l-
s›m-› kâinat› fethedip ve hilkat-i âlemin muammas›n›
açan beyanat-› kevniyesi, ihbarat-› gaybiyenin en mühi-
midir. Çünkü, o hakaik-› gaybiyeyi, hadsiz dalâlet yollar›
içinde istikametle onlar› gidip bulmak, akl-› beflerin kâr›
de¤ildir ve olamaz. Beflerin en dâhî hükemalar› o mesa-
ilin en küçü¤üne ak›llar›yla yetiflmedi¤i malûmdur.
Hem, Kur’ân, gösterdi¤i o hakaik-› ‹lâhiye ve o haka-
ik-› kevniyeyi beyandan sonra ve safâ-i kalp ve tezkiye-i
nefisten sonra ve ruhun terakkiyat›ndan ve akl›n tekem-
mülünden sonra, beflerin ukulü, 1 nârbnón°U deyip o haka-
ik› kabul eder. Kur’ân’a, 2 *G n?nQnÉH der. Bu k›sm›n k›smen
On Birinci Sözde izah ve ispat› geçmifltir, tekrara hacet
kalmam›flt›r. Amma ahval-i uhreviye ve berzahiye ise,
çendan akl-› befler kendi bafl›yla yetiflemiyor, göremiyor;
fakat, Kur’ân’›n gösterdi¤i yollar ile onlar› görmek dere-
cesinde ispat ediyor. Onuncu Sözde, Kur’ân’›n flu ihba-
rat-› gaybiyesi ne derece do¤ru ve hak oldu¤u izah ve is-
pat edilmifltir; ona müracaat et.
SÖZLER | 657 Y‹RM‹ BEfi‹NC‹ SÖZ
haber vermeler.
ihsas: hissettirme.
ispat: do¤ruyu delillerle göster-
me.
istikamet: do¤ruluk.
izah: aç›klama.
kat’iyen: kesin olarak.
kemal-i ciddiyet: tam bir ciddi-
yet.
k›smen: k›smî olarak.
malûm: bilinen.
mesail: meseleler.
muamma: anlafl›lmayan.
mübarek: feyizli, bereketli.
mühim: önemli.
ruh: hayat›n temeli ve sebebi
olan can, bedenin hayat gücü
maddî olmayan öz cevher.
safâ-i kalp: kalp ferahl›¤›.
flavk: ›fl›k.
tarz: biçim, suret.
tekemmül: olgunlaflma, kemale
erme.
terakkiyat: yükselifller, ilerleme-
ler.
tezkiye-i nefis: nefsi kötülükler-
den ar›nd›rma.
t›ls›m-› kâinat: evrenin gizli s›rr›.
umur-u uhreviye: ahirete dair ifl-
ler.
Üstad-› Ezelî: varl›¤›n›n bafllang›c›
olmayan, bütün ilim ve bilgilerin,
marifetlerin ö¤reticisi olan Allah.
vüsuk: sa¤lam, kuvvetli inanç.
zat: kifli.
ahval-i berzahiye: berzah
âleminin hâlleri.
ahval-i uhreviye: ahiret hâl-
leri.
akl-› befler: insan akl›.
befler: insanl›k.
beflerin ukulü: insan›n akl›.
beyan: anlatma.
beyanat: aç›klamalar.
beyanat-› kevniye: yarat›l›fla
ait aç›klamalar.
çendan: gerçi.
dâhî: son derece zeki, anla-
y›fll›, uyan›k.
dalâlet: iman ve ‹slâmiyetten
ayr›lmak.
fetih: açma.
hacet: ihtiyaç, lüzum.
hadsiz: s›n›rs›z.
hakaik: hakikatler, do¤rular.
hakaik-› gaybiye: gizli olan
ve bilinmeyen gerçekler.
hakaik-› ‹lâhiye: Allah’a ait
olan gerçekler.
hakaik-› kevniye: yarat›l›fla
ait olan hakikatler.
hilkat-i âlem: âlemin yarat›l›-
fl›.
hükema: filozoflar.
ihbarat-› gaybiye: gayptan
1. Do¤ru söyledin.
2. Allah ne mübarek k›lm›fl!