Bu söz aslında Ankara’nın Çukurundaki Ambarlardaki plazalarda palazlanan bürokraside yıllardır yaşanmakta olan vuruşmanın İncek zirvelerindeki AYM’ye kadar taşındığını gösteriyordu. 

Kimilerine göre bu tepe şu anda meşrû muhalefetin son kalesi durumunda. Biliyorlar ki bu çağda hür dünyada ancak muhalefet meşrû ise iktidar meşrudur. 

Bazılarına göre de yargıdaki çatışma nihayet son içtihat makamına kadar sirayet etti. Yürütmeye gönüllü teslim olan yargıçlar ile “bizi teslim aldılar, bari son kale olarak siz teslim olmayın, bağımsızlık bayrağını düşürmeyin” diyerek en azından mevcut konumunda kalmak hususunda Anayasa Mahkemesi’ni destekleyen hâkimler arasında bir çatışma bu.

Hepsi doğru, ama bize göre asıl büyük resim şu: MHP tarzı ile AK Parti tarzı arasında bir çatışma var. Görünürlüğü engelleyen şey ise, Erdoğan’ın; kendi tabanına, eski ekibine ve eski çevresine de hiç hoş gelmeyen bir teslimiyetle “Bahçeli ne derse onu yaparız” tavrı.

Malûm, bu vuruşmada iş gele gele Abdullah Gül’ün Anayasa Mahkemesi Üyesi yaptığı şimdiki Başkan ile sırtını Beştepe’ye yasladığı imajı veren şimdiki İçişleri Bakanı arasındaki söz düellosuna kadar gelmişti. 

Bahçeli’nin “sisteme uyum” derken ne kast ettiği tam anlaşılamamıştı ki önceki gün AKMHP Genelinin (öbür) Yarı Başkanı Erdoğan konu hakkında bir soruyu cevaplandırarak şöyle söyledi:

“Parlamento, Anayasa Mahkemesiyle ilgili yeni bir yapılanmaya giderse, yeni bir adım atarsa seve seve ben de buna katılırım.” 

Dikkat buyurunuz. “Kuvvetler ayrılığı var, Parlamento Anayasayı değiştirir ya da kanunu yapar, metin önüme gelir, cumhurbaşkanı olarak yapabileceklerim belli, uygun bulursam onaylarım, uygun görmezsem bir daha görüşülmek üzere geri gönderirim” demiyor.   

“Parlamento zaten benim dediğimi yapar” da demiyor ama öyle demiş oluyor. 

Daha da önemlisi sanki bu konuda bir çalışma yapılmış, hazırlıklar bitmiş, tam kendisinin istediği gibi bir metin ortaya çıkmış, dolayısıyla kendisi de onaylayacakmış gibi konuşuyor.

Böyle olmadığına göre neyi kastediyor. Böyle olacağını. Saray böyle bir projeyi birilerinin “küçük ortak” dediklerine sormadan yapamayacağına göre, demek, bilhassa ideolojik ve siyasi konularda neyin nasıl olacağını o “küçük” denilen ortak belirliyor. AKP seçmeni de kendi partisi iktidarda sanıyor! 

Erdoğan’ın konuşmasındaki “seve seve” vurgusuna gelince. “Bugünkü AYM yapısından memnun değilim” demiş oluyor. 

Neden ve neyinden memnun değil ya da değiller? AYM’nin, sistemin parlamenter mi yarı başkanlık mı sarı başkanlık mı olduğu ile ne ilgisi var? 

Bu yapı 2010’daki Anayasa Referandumu ile ve o günkü ortaklarının desteği ile kuruldu. Gün geldi, gün geçti. Eski dostlar düşman oldu. “Hükümet sistemi” değişikliği adı altında, hilelerle ve dayatmalarla “tek adam sistemi”ne geçildi ve AYM bu sistemin tek Anayasal freni. Birilerine göre de takozu. “Seve seve” noktasına böyle gelinmiş oldu. 

Biz o zaman “bu bir sistem değişikliği değil bir ekip değişikliği gayreti, bu yetmez, ideoloji meselesine bakın” diyorduk. 

Bugün de aynı niyet problemi var. Biz yine ideolojisiz tam demokratik devleti istiyor ve bunu önemsiyoruz.