Tam “seriyi bitirdik” derken tazecik iki ayrı örnek bizi doğruladı. 

Birinci örnek:

Cumhurbaşkanı Erdoğan, Azerbaycan dönüşü uçakta gazetecilere açıklama yaptı.

“Önümüzdeki süreçte parti liderleriyle görüşmeyi de düşünüyor musunuz?” sorusuna şöyle cevap verdi: 

“Görevlendirmeyi yapmadan önce liderlerle görüşmek gibi bir planım var. Her birini ayrı ayrı davet edip sürece ilişkin görüşlerini almak istiyorum. Programıma bakacağım. Bu görüşmelere yemin töreninden önce de başlayabilirim. Dolayısıyla kendilerini önümüzdeki hafta davet edebilirim.”

Ne var bunda? 

Çok şey…

Seçim sonrasında müstafi hükümetin yerine kurulacak yeni hükümetle ilgili yapılacak çalışma bir cumhurbaşkanının işleri arasında kaçıncı önceliklidir? 

Anayasaya göre birinci!

Gerçi liderlerle görüşmek onun işi değil. O, sandıktan çıkan sonuca göre hükümetin kurulması için gerekli görevlendirmeyi yapmakla görevli.

Cumhurbaşkanı ne diyor: “Benim başka işlerim de var. Bir programım var. Programıma bakarım, işlerimin arasına bir yere bu işle ilgili görüşmelerimi de alır ve gereğini yaparım.”

Yani cumhurbaşkanına göre hükümetin kurulması için üzerine düşeni yapmak kendisinin birinci önceliği ve göre-vi değil. İşlerden bir iş. Aradan çıkacak bir iş. 

Neyi gösterir? 

Henüz sandıktan çıkan havaya giremediğini… 

Henüz bazı danışmanlarının üfürdüğü havadan çıkamadığını… 

Sebebi ne? 

Anayasa kitabını cebinde taşıyan bir demokrat siyasetçi değil de ondan…

İkinci örnek: 

Bülent Arınç seçim sonuçlarını değerlendirirken doğru şeyler söylemiş:

Biri şu (Seçim kampanyası sırasında, AKP tarafından diğer siyasi partilerin “Haçlı ittifakı” olarak nitelendirilmesi ile ilgili olarak): 

“Bunu yanlış buluyorum… Onlar düşmanımız değil rakibimiz. Düşmanlık yaparak oy toplamak mümkün değil”.

Bir doğru daha:  

“Davutoğlu Ahmet Hoca profili bence Erbakan Hoca’dan sonra halkın benimsediği bir isim oldu”.

Bu tesbit doğru. Neyi doğru? 

Erbakan’ı benimseyenler Davutoğlu’nu benimsemişler. Ya da Davutoğlu’nu, Erbakan’ı benimseyenler benimsemişler. 

Teşekkürler Sayın Arınç. Konu ancak bu kadar iyi anlatılabilirdi. 

Demek ki neymiş: Erdoğan’ın ve vekâleten Davutoğlu’nun partisi aslında Erbakan’ın partisi imiş. 

Onun için diyoruz ki: Ey demokratlar, yeter, dönün artık yuvanıza!