Dolayısıyla, Nur Hareketinin ana gövdesi Yeni Asya’nın da hizmette, Risale-i Nur’u, Bediüzzaman’ı anlatmada, iman hakikatlerini neşretmede, B, C, D planı yoktur. Şöyle ki:

“Tarik-i hakta çalışan ve mücahede edenler, yalnız kendi vazifelerini düşünmek lâzım gelirken, Cenâb-ı Hakk’a ait vazifeyi düşünüp, harekâtını ona bina ederek hataya düşerler.”1

Bu paragrafın geçtiği 13. Nota’nın birinci meselesinin özeti şöyle:

Allah bizi her hal ile imtihan ediyor.

Bizim vazifemiz hizmettir, sonuç almak değil. Biz sayıya ve sonuca değil, hizmete odaklanmalıyız.

Cenâb-ı Hakk’ın rızası ihlâs ile kazanılır; kesret-i etbâ’ ile ve fazla muvaffakiyetle değildir. Çünkü onlar, vazife-i İlâhiyeye ait olduğu için, istenilmez, belki bazen verilir.2

“Peygambere düşen, ancak tebliğ etmekten ibarettir.”3

“Sen sevdiğin kimseyi hidayete erdiremezsin. Ancak Allah dilediğine hidayet verir.”4 Peygamberlere verilmeyen bir imtiyaz, bize asla verilmemiştir.

Ey sevaba hırslı ve a’mâl-i uhreviyeye kanaatsiz insan! Bazı peygamberler gelmişler ki, mahdut birkaç kişiden başka ittibâ edenler olmadığı halde, yine o peygamberlik vazife-i kudsiyesinin hadsiz ücretini almışlar. Demek hüner, kesret-i etbâ’ ile değildir. Belki hüner, rıza-yı İlâhîyi kazanmakladır. Sen neci oluyorsun ki, böyle hırsla “Herkes beni dinlesin?” diye, vazifeni unutup vazife-i İlâhiyeye karışıyorsun?5 İşte bu hakikatlere binaen, biz hizmetimizi, vazifemizi, tenbellik yapmadan, adetullah’a uyarak, güzellikle, hikmetle hareket ederek yapar, “sayı ve sonuca” karışmayız.

Yani, “Ben hizmetimi yapıyorum, şu kadar adam kazanamazsam, şu başarıyı yakalayamazsam B planını devreye sokarım, yine sonuç alamazsam C planını…” diye bir şey yoktur.

Biz imtihan ediliyoruz. Vazifemiz hizmettir, hakkı tebliğdir. Sonuç almak değildir.

Dipnotlar:

1- Bediüzzaman Said Nursî, Mesnevî-i Nuriye, Yeni Asya Neşriyat, İstanbul, 1999, s. 143.
2- Bediüzzaman Lem’alar, s. 156.
3- Nur Sûresi, 24:54.
4- Kasas Sûresi, 28:56.
5- Bediüzzaman Lem’alar, s. 156.