Kâinatın nurusun, Rahmetenlilâlemin,
Mayasıdır eflâkin, özün ya Rasulallah (asm)!
Sana medyundur sema, hem ehl-i ruy-i zemin,
Kalemden evvelcedir, mazin ya Rasulallah (asm)!

Teşrif ettin âleme, doyuyor nura her yer,
Şefkatin ab-ı hayat, varlık feyzinle büyür,
Kur’ânî ahlâkınla, lütfen bize de buyur,
Verir ef’alin akıl, iz’an ya Rasulallah (asm)!

Herşeyin çekirdeği, hem özüsün ey Resûl,
Varlıklar dünyasında her ne olmuşsa hâsıl,
Ey Nebiler Reisi, sana kim olsa vâsıl,
Ref olur elem, keder, hüzün ya Rasulallah (asm)!

Kaybetmişti insanlık, gelmeseydin, özünü,
Diri diri gömerdi, canavarca kızını,
Birbirinin oyardı, başta kalbi, gözünü
Tüm kızları kurtardı, sözün ya Resulallah (asm)!

Kurtardın insanlığı, taş, puta tapmaktan,
Şirretçe zulümlerden ve işkence yapmaktan,
Öyle terbiye ettin, kötü yola sapmaktan,
Koruyor öğüdün, vaâzın ya Rasulallah (asm)!

Katre katre inmişsin, rahmet-i Nisan gibi,
Yaşamayı öğrettin insana insan gibi!
Bellettin davranmayı, Hüseyin, Hasan gibi.
Olmadın hiç kimseye, kızan ya Rasulallah (asm)!

Rehbersin delil delil, kılavuz ayât, ayât,
Vicdana yol gösterir, hadisler bahş-ı hayat,
Ruhlara gıda ve kut, isteyene hidayet,
Her dertliye devadır, sözün ya Rasulallah (asm)!

Güzel ahlâk işledi, hal dilin nakış nakış,
Senden gelen bir ima, yetti bize bir bakış,
Döner gece nehara, tesbih eder yaz ve kış,
Huzur bahrinde olduk, yüzen ya Rasulallah (asm)!

Sonra bir şeyler oldu, döndü birden nevrimiz,
Değişti düşüncemiz, başkalaştı tavrımız,
Biz ondan uzaklaştık, bizden ise yavrumuz,
Bed bakışlarla olduk süzen, ya Rasulallah (asm)!

Anlamadık ne oldu, anlamadık ne bitti,
Kendini bilmeyenler olur olmaz lâf etti,
Adavet yaygınlaştı, kardeşlik, dostluk gitti,
Suç işledi bunları, yazan ya Rasulallah (asm)!

Bilmedik uhuvvetin, kıymetini vah eyvah!
Yedik birbirimizin etini ki, vah eyvah!
Kaybetmiş insan insaniyetini vah eyvah!
Nefsimizle, şeytandır bozan ya Rasulallah (asm)!

Nerde mü’min sevgisi, sabrı, şefkati, virdi?
Yetiş imdadımıza kardeş kardeşi kırdı!
Zulüm gören masumlar, “imdad” diye haykırdı!
Saçıyor öfke kini suzan, ya Rasulallah (asm)!

Mü’minin tembelliği, tevekküle dönüştü,
Yanar İslâm âlemi, canlar küle dönüştü,
Humuslu toprakları, kile, çöle dönüştü,
Haktan koptuk ve olduk azan ya Rasulallah (asm)!

- Devam edecek-