*

 DÜNYANIN TADI TUZU KAÇTI

Bayramlar; en çok ne zaman, bayramdır! Başkasını bahtiyar ve zengin gördüğümüzde... Cimriliğe yüz vermediğimizde... Hal hatır sorduğumuzda... Olur olmaz isteklerimizi kontrol altına aldığımızda... Dünyanın ölümlü olduğunu unutmadığımızda...

*

Bir cenaze evinden  geliyorum da... bir nefeslik dünyada bu kadar hırpalanmak niye?!

*

Oyun başlayalı çok oldu;

Deminden beri; 

Gözlerinin içine bakıyorum;

Ve sen hâlâ “rol” yapıyorsun;

Seninle aynı sahnede oynayamam ki!

*

Yaşamak ne kadar dâvetkâr böyle;

Rüzgârla, çiçeklerle, kuşlarla...

...ve ölümkâr bir o kadar!

*

Kardeşmiş meğer

Gündüzle gece...

Bana çok ayrı gelirdi eskiden!

Biri nerde biri nerde...

Biri yerde biri gökte...

Ramazanda fark ettim ilk!

Baktım ikisi de aynı yerde...

İçimde...

*

Canın mı sıkılıyor?!... Yaşamayı alışkanlık haline getirmiş olmayasın?!...

*

DAMLA VE GÜNEŞ

Damla da olsan;

Yüzünü güneşe çevir;

Yedi rengin görünsün.

RÜYA

İnandım iyice:

Rüya bu dünya...

“Ece!” deyip geçip gidiyor her şey.

Bir şey kalmıyor elimizde;

Kalbimizden başka.

Rüyadayız, rüyada...

*

Sabah olsa da uyansak; (ve/ya) biz uyandığımızda mı sabah olacak?!

*

Dünyanın bungun hali; bunca, buncalığa rağmen! Niyelenelim, diye!

*

Ah, ne çok unutuyorum;

Bir ândan ötekine yolcu olduğumu!

*

HAYAT

Hayat mı?

Aşk olsun!

Cevabı içinde bir soru;

Her nefes cevaplıyorsun!

*

Siyasetçi sanatçıya değil; sanatçı siyasetçiye yol gösteriyorsa mesele yok; yoksa işimiz çok demektir.

*

Kükreyişin bir işe yaramıyorsa; bari ortalığı tozu dumana katma! Zulme karşı ben de dilimi kullanıyorum; sen de... Senin her türlü imkânın var; benim gibi davranıyorsun! Bu işte bir iş var!

*

Her kelime, yeni bir iklim; sözlükleri karıştırırken hissediyorum da...

*

Gerisini de okuyan tamamlasın demiştim; bak; yakalandım! Kelimeler böyle; bir yeri durulturken; bin yeri de dalgalandırıyor demek ki!

*

Kalemin cızırtısı; silâhın patırtısından güçlüdür.

* Ben değişmedim ki... kendini görüyorsun aynalarda.