* Adalet terazisi kaymışsa; orada her şey kaymış demektir...

* Selâm verecek kimseniz yoksa;

Şehirler çok tenha;

* Dalından düşmeden bir şeyler söyle!

* Düşüncenin olmadığı her yer slogandır.

* Adalet diye bir şey var ve illâ bir yerde herkes alacağını alacak; vereceğini verecek.

* Dostlarınızla tartışmayın. Hele yabancılarla hiç... Değilse pişmanlık kalıyor geriye.

* Çok telâşlısın; yükün de ağır.

Nefeslerinin farkında değilsin.

Bana kalırsa; biraz dur şöyle;

Ne zamandır bakmadığın aya bak!

Bak bakalım; bu gece hilâl mi dolunay mı?!...

Biraz “yaşamak” ayır kendine!

* Vakit şimdi; dönelim o zaman! Hatadan dönmek fazilet, diye öğrendik ya!

* Şimdi: Sonsuzluk...

* Bu kadar güzel sunulan hayatı çirkinleştirenler; çirkin/çirkef şeyler olsa gerek...

* Açık söylemek gerekirse kapalı toplumlarda hem açık saçıklık alır başını gider; açık saçık konuşmalar kulağınıza gelir, ama öyle kolay kolay, açık açık konuşamazsınız.

* Gökdelenler mi? Piramitler gibi Firavun “kompleksi...” mi?!

* “İnsanca” konuşmadıktan sonra... “nece” konuşursak konuşalım; ne fark eder ki!

* Şimdi ben geç kaldım; ne olacak?

O eski besteler yok.

Kelimelerim kaybolmuş.

Ne gölgelerin koyusu...

Ne o billur su...

Nerde tarihi soluyan ahşap hatıralar!

* Zaten san’atsızdık; şimdi de parasız pulsuz kaldık; ne olacak peki; kim halledecek bu işleri?!... İş başa düştü; herkes işin ucundan tutacak; işi işçiye, dişçiye teslim edip ne yaparsa yapsın; yok!

* Eğitim yatık, paralar batık... 

Gülemem; ülke benim.

Ağlasam; çare değil...

* Öyleleri var ki mezarları bilinmiyor, fakat hayatın hakkını vermişler; ne gam!

* Bugün de sabah...

Doğmayabilirdik;

Hayırlı olsun bu yeni doğuş...

İşte bir ölüm uykusundan uyanış daha...

Yeni nefeslerim, heveslerim...

Ey diriliş selâmı, merhaba!

* Diplomalı işsizler ordusu yetiştiren ve her iki dünyaya kapalı okullarımız var.

* Susmak başka; sus pus olmak başka; karıştırma!

* Serbest olmak başka; serserilik başka; karıştırma!

* Türkiye’de bin kişiye yedi kitap düşüyormuş. Kitap, ihtiyaç sıralamasında 222. sıradaymış. Konuşacak ne kaldı; kelimemiz yok!

* Alo! Hayat?

Orda mısın;

Öldüm ben bu yaşamaktan!

* Sakin ol;

Zaten hayat yavaş!

Sakin ol;

Zaten geçemezsin hayatı!

Sakin ol;

Anca görürsün yaşamayı!

Sakin ol;

Mevsimlere baksana;

Nazlı, heyecan, sevecen...

* Çok zaman uzağında yaşıyoruz kendimizin!

* Kendinle aran nasıl?!...

* Gazete manşetleri iç açıcı değil. Bunca diplomalı adamların dünyası böyle mi olmalıydı! Her şeyi gözden geçirin! Okullarınızı, akıllarınızı, kalplerinizi...

* Hayat hikâyesini dinledim; yoktu içinde kendisi.

* Şu her nefes yeniden doğmak var ya...

Yeniden selâmlamak âlemi...

Ah... okulların öğretmediği...

* Artık hayata geçir; şu okuduklarını!

* Okullar açılıyor;

Yeni her düşünceye kapalı olarak...

* ...ki insanız diye yola düşseydik...hangi insan bizi yoldan çevirirdi! 

* İnsanın dili her yerde aynı: İnsanlık!

* Haddini bil; otur yerine;

Yaşasın birileri gerine gerine!

* Kulağı, kalbi olan herkes duysun ki şikâyetlendiğimiz şeylerin temelinde eğitimin eğitimsizliği (terbiye edilmemişliği) var.

* Aranıp duruyorsun! 

Kendini dinle biraz! 

Git bir çay demle!

Aç sevdiğin bir kitabı rastgele! 

Çize çize oku altını üstünü! 

Not al kenarlarına!

Dünyadan gün gün uzaklaş! 

Gözün hep dışarılarda; içinde o kadar boş yer var ki... 

Kendini doldur biraz!

* Hürriyetin olmadığı yerde; sorular da cevaplar da göstermeliktir.

*Bütün okulları bitir; binlerce cilt kitap oku; kendini okuyamadıktan sonra; cehalet sende saltanat kurmuş demektir...

*İşin özü: Kelime hazinemiz iflâsta... Derdimizi anlatamıyoruz ki derman bulalım. Kem küm ederken nasıl anlaşacağız? Kelimesizlik Cehenneminden çıkmanın okumaktan başka da yolu yok.

*“Sınav”dakileri uyar;

Dönüyor dünya,

Geçiyor zaman...

Son dakikalar...

* İyi ki fani dünya!

Böyleyken kavga, gürültü, kargaşa...

* O da herkes gibiydi;

Ben de ona herkes gibi davrandım;

Hadise böyle!

* Daha mı yakın yollarda gökyüzü?!...

* Okumanın yazmanın heyecanı anlatılabilir mi ki?!...

* Tekrarı yok hayatın; tekrarın hayatı olsun bari!

* Dalından düşmeden bir şeyler söyle!

* İnsan kabalaştıkça; insanlık inceldiği yerden kopuyor!

* Güzeli arayanlar; çirkinliklere takılıp kalmazlar; geçer giderler oradan; işleri var çünkü.

* Şiire yol açın; yollarınız incelecektir.

* Madem ki her ân ölebiliriz; o zaman her ân yaşayalım!

* Ölmeden önce yapacağınız tek şey: İnsanlık.

* Ya bir şeyler bırak git; 

 Ya da bırak git!

* Yarına ne bırakıyorsun;

Ne götürüyorsun gittiğin yere...

* Belki de bugün hiç yaşamadın?!...

* Seni anlamayan dünyayı; sen de anlama.

* Yani diyorum ki hayat çok kolay; biz, olmadık emellerimizin telâşçısı oluyoruz.

* Hep değişen ve güzelleşen şeylerin tarifi mi olur! Güzel/lik seyredilir.