Türkiye’nin IŞİD üzerinden Suriye’ye müdahale plânı devam ederken, Suruç ve Ankara katliâmlarıyla bu ülkedeki fitne kıvılcımlarının Türkiye sıçraması tehdidiyle karşı karşıya kalan Ankara’nın nihâyet akıbeti gördüğü gözleniyor..
Doğrusu, Suriye ile krizin patlak verdiği 2011’den beri dört buçuk yıldır Başbakan olarak Suriye’de çözümü “Esad yönetiminin devrilmesi”ne endeksleyip dayatan ve bunu her fırsatta tekrarlayan Erdoğan’ın, Cumhurbaşkanı olarak “Suriye’de Esad’lı geçiş olabilir” manevrası, AKP iktidarının geç de olsa yürüttüğü Suriye politikasından caydığının ilk işâretiydi…
ÇIKMAZ POLİTİKADAN DÖNÜŞ!
Aslında Suriye politikasının yanlışlığının örtülü itirafı, Kurban Bayramı arefesinde -23 Eylül’de- Cumhurbaşkanı’nın Suruç saldırısı sonrası yoğun gündemin karamboluna gelen, Putin’le 1 saat 10 dakika görüştüğü Moskova ziyaretinde açığa çıkmıştı. “BM Genel Kurulu’nda ABD, Rusya, Türkiye üçlüsü olarak bu konuda bir çalışma kararına vardık. Sürece Suudi Arabistan ve İran’ı katarak bu çalışmaları sürdürelim” diyen Erdoğan’ın, “Tabiî burda bir geçiş sürecinde belki Esed’le gidilme gibi birşey olabilir” sıradışı açıklamasıyla ilk sinyalleri verilmişti.
Peşinden Rusya’nın 30 Eylül’de hava operasyonlarıyla Suriye’ye müdahalesine Washington’un yanı sıra Ankara’dan “cılız itirazlar” ve düşük tonlu “serzenişler”le kalınmış; Rusya’nın askerî müdahalede Amerika ile gizli mutabakata vardığı ve Türkiye’nin de altı ay içinde devreye sokulacak “Suriye’de Esad’lı geçiş” emr-i vakisini onaylamak durumunda kaldığı yorumları kuvvet kazanmıştı.
Gelinen noktada, Ankara’nın da Esad yönetiminin çöküşüyle Suriye’nin büsbütün çökeceği vakıasını kabul ettiği belirtiliyor.
Zira önce Guardian’da deşifre edilen ve Murat Yetkin’in de dikkat çektiği gibi “Esad’lı geçiş” çözüm formülü, BM Genel Kurulu çalışmaları sırasında ABD’nin Rusya’ya önerisiyle, Fransa, İngiltere, Almanya, Suudi Arabistan, Katar, Ürdün ve Birleşik Arap Emirlikleri’nin mutabakatıyla kararlaştırılmış. Türkiye’yi temsilen New York’ta bulunan Başbakanca da onaylanmış. (Radikal, 20.10.15)
Sonuçta Ankara’nın sözkonusu “Esad’lı geçiş denklemi”ni kabul ettiği anlaşılıyor.
Garip olan, yanlış Suriye politikasındaki değişikliğin, iflâs eden politikaların “başarısı!” diye propaganda edilmesi…
YÜZBİNLERİN KATLİNDEN SONRA…
Neticede, bütün ikazlara rağmen Suriye’de 250 bin insanın iç savaşla katledildiği, yüzbinlerin yaralandığı, dokuz milyon Suriyelinin sığınmacı durumuna düşüp perişan olduğu ve ülkenin büyük bölümünün tahrip edildiği vartada, Ankara, çıkmaz politikalarının akıbetsiz akibetini gördü.
AKP iktidarı, ülkeye ve bölgeye onca büyük bedeller ödeten öngörüsüz ve ufuksuz çıkmazından, çâr-nâçâr geri adım atmak zorunda kaldı.
Elinde devlet gücü ve düzenli ordu bulunduran Şam yönetimiyle silâhlı mücadeleden kan, katliâm ve gözyaşının dışında bir sonucun alınmadığının, çatışmaların Suriye’yi daha dehşetli belâ ve bâdirelere duçar ettiğinin, ülkenin hızla mahvolup çöküşe ve felâkete sürüklendiğinin Ankara tarafından nihayet görülmesinden sonra.
Ecnebi istihbarat servislerinin cirit attığı, iç savaş kargaşasındaki ülkede silâhlı muhalefete Türkiye üzerinden gönderilen onca silâh, mühimmat ve lojistik desteğin birbiriyle kıyasıya çatışan onlarca silâhlı örgütün eline geçtiğinin ortaya çıkmasından sonra.
Ve yanı başındaki iç savaş kargaşasında kevgire dönen sınırdan sızan canlı bombaların patlatılmasıyla Suruç patlamasında 34, Ankara bombalamasında 102 can verildikten sonra.
Peki, yazık değil mi yüzbinlerce cana ve diğer onca kayıplara...