Ecdadımız haklı olarak “Bugünün işini yarına bırakma” demiş ve böyle yapmanın iyi neticeler vereceğini de ortaya koymuş. Ülkemiz “Büyük Türkiye” olacaksa bu biraz da ‘yarın’lara hazır olmamıza bağlıdır. Yarının iyi olması biraz da bugünkü çalışmalarımıza bağlıdır.
Türk Sanayicileri ve İş İnsanları Derneği (TÜSİAD) Yönetim Kurulu Başkanı Erol Bilecik, Antalya’da yaptığı bir konuşmada “Türkiye olarak ‘Yarınlara hazır mıyız?’ sorusunun sorulması gerektiğini ifade etmiş. Evet, yarınlara hazır mıyız? Hazır olup olmadığımız tartışılsa da ‘hazır olmamız gerektiği’ her halde tartışma konusu yapılamaz.
Türkiye için varılacak hedefler ve yakalanacak başarılar olduğuna dikkat çeken Bilecik, “Gidilmesi gereken yol çok net. Demokrasi, hukukun üstünlüğü, özgürlük ve sosyal ilerleme yolunun yolcusu olarak ilerlemeliyiz” demiş. (AA, 11 Aralık 2018)
“Ülkeler arasında yapılan bütün ilişkilere bakıldığı zaman dostluk ve düşmanlıkların geçici, ama menfaatlerin daimî olduğunu kabul etmek gerekiyor” diyen TÜSİAD Başkanı Bilecik, şöyle devam etmiş: “AB üyeliği vazgeçilmez bir hedeftir. AB sürecinde olmamızın ekonomi, teknoloji, diplomasi, hukuk alanlarımızda ülkemize çok şey kazandırdığı kesin. AB üyeliği küreselleşme sürecine baktığımız zaman bölgesel bir cazibe merkezi olmamız için muazzam bir imkândır. AB açısından da bakıldığı zaman etki alanı ve dönüştürücü gücünün dünya haritasında genişlemesi anlamına geliyor. Türkiye’nin, AB üyeliği çift taraflı kazan-kazan formülüdür. Uluslar arası ilişkide güç sahibi olmak ekonomide de söz sahibi olmak demektir. Türkiye’nin başarısı demokrasi, hukuk devleti, özgür toplum, yüksek nitelikli eğitim, teknolojik üretim, AB entegrasyon sürecinin hızlanmasıyla orantılıdır.”
Hadiseler tekrar tekrar gösteriyor ki “Büyük Türkiye” olmak için; demokrasi, tam adalet, hukukun üstünlüğü ve hürriyetler konusunda doğru adımlar atılması şarttır. “Hayır bu tabirler ve teklifler bize uymaz. Bize kimse bu hususta ders veremez, örnek olamaz” dersek kendimizi yanıltmış oluruz.
Avrupa’nın iki kutuptan meydana geldiğini unutmadan ve mutlak surette, “İsevînin din-i hakikîsinden ve İslâmiyetten aldığı feyiz ile hayat-ı içtimaiye-i beşeriyeye nâfi san’atları ve adâlet ve hakkaniyete hizmet eden fünûnları takip eden Avrupa” (Mesnevî-i Nuriye, [Zühre] s. 241) ile yani “Birinci Avrupa” ile işbirliği yapmak gerekir. “Felsefe-i tabiiyenin zulmetiyle, medeniyetin seyyiatını mehasin zannederek beşeri sefâhate ve dalâlete sevk eden bozulmuş kısım” olan “İkinci Avrupa”nın bu hususta kurduğu tuzaklara düşmemek lâzım.
Türkiye, yarınlara hazırlanmak istiyorsa sadece Avrupa’ya değil, bütün dünyaya ve insanlığa “İki Avrupa var” penceresinden bakmak durumundadır. “Dünya bize karşı” diyerek sadece fenaları ve kötüleri muhatap almak doğru olmaz. Her memlekette, her uluslar arası kuruluşta hem ‘iyi’ler hem de ‘fena’lar vardır. Toptan reddetmek yerine dünyadaki bütün ‘iyi’lerle bir olmak Türkiye’nin ve milletin menfaatinedir. O halde bu prensibi en önce Türkiye’yi idare edenler görmeli ve kabul etmeli.
Hak, hukuk ve adalet yolunda ilerlediğimiz her dönem bu yolun faydalarını millet olarak da gördük. Aynı zamanda bu yoldan vazgeçmenin hepimize ağır faturalar ödettiğini de biliyoruz. O halde ısrarla hak, hukuk ve adalet yolunda ilerlemek gerektiğini ifade edelim ve bunun için gayret sarf edelim...