Hz. Muhammed (asm) bu şartlar altında on üç yıl mücadele etti. Kureyşin ileri gelenleri toplanıp Hz. Muhammed’i (asm) öldürme kararı aldı. Allah-u Teâlâ bu konuda şöyle buyuruyor:

“Hani bir zamanlar kâfir olanlar seni bağlayıp, hapsetmek yahut öldürmek yahut da yurdundan çıkartmak için çeşitli düzenbazlıklara başvurmuşlardı. Bu düzeni kurarken Allah da düzenlerini bozuyordu. Allah hilekârları cezalandıranların en hayırlısıdır.”1

Cenâb-ı Hak, düşmanların bu komplosunu Hz. Peygamber’e bildirdi ve gece Mekke’den çıkmasını emretti. Bunun üzerine Hz. Muhammed (asm), Hz. Ali’yi çağırarak şöyle buyurdu: Kureyş müşrikleri, gece yarısı kalabalık bir toplulukla evime saldırarak beni yatağımdayken öldürme kararı aldılar. Bu yüzden Allah tarafından Mekke’yi terk etmekle görevlendirildim. Bu gece benim yatağımda yat ve yeşil örtümü üzerine ört. Böylece onlar evde olduğumu zanneder ve beni takip etmezler.

Hz. Ali, denileni yaptı. Kâfirler, Hz. Peygamber’in (asm) evini akşamdan çembere aldılar. Kırk kişilik grup, evi o derece denetim altında tutuyordu ki, bir sinek dahi uçurtmamak için tedbir almışlardı.

Katiller, Hz. Muhammed’in (asm) evine hücum ettiler, ancak yatağında Hz. Ali yatıyordu. Şaşkınlıkla Hz. Muhammed’i  (asm) sordular. Hz. Ali de şöyle cevap verdi: “Ben sizin O’nu (asm) gözetleyen bekçiniz miyim? Maksadınız O’nu (asm) çıkartmaktı, o da kendiliğinden çıktı gitti.” Cenâb-ı Hak Hz. Ali’nin bu eşsiz fedakârlığını Kur’ân’da şöyle anlatır: “İnsanlardan öyleleri var ki Allah rızasına nail olmak için kendini satar, Allah rızasını alır. Allah kullarını esirger.” 2 Müfessirlerin hemen hepsi, bu âyetin Hz. Ali hakkında indiğini tasdik etmiştir.

Hz. Muhammed, (asm) Hz. Ali’ye kendisine Mekke halkının emanet edilen şeyleri sahiplerine ulaştırılması ve gece yatağında yatmasını söyledikten sonra şöyle buyurdu: “Sana söylediklerimi yerine getir. Allah ve Resulü’ne hicret etmeye her an hazır ol. Sana göndereceğim yazı eline geçince derhal yola çık. 3

Hz. Ali, Peygamber Efendimiz’e (asm) şu cevabı verdi:

“Ya Resulallah! Kendimi sana feda edersem sen kurtulacak mısın?

Resulullah (asm), “Evet Rabbim bunu vaad etti” buyurdu. Bunun üzerine Hz. Ali Allah’a şükrünü eda etti.

Daha sonra Resulullah (asm), Hz. Ali’yi kucakladı ve ikisi de ağlamaya başladı. Hz. Peygamber (asm), Hz. Ali’nin tavrına olan sevincinden, Hz. Ali de Resulullah’dan (asm) ayrılacağı için ağlıyordu.

Hz. Ali, Mekke’de bütün emanetleri sahiplerine ulaştırdı. Sonra Kâbe’de yüksek sesle şöyle dedi:

“Ey insanlar! Emanetini almayan var mı? Vasiyeti olan biri var mı? Resulullah’ın (asm) kendisine bir hususta söz verdiği kimse var mı”?

Kimseden ses çıkmayınca, Hz. Ali Mekke’den ayrıldı. Hz. Ali, Peygamber’in (asm) ayrılmasından sonra Mekke’de üç gün kaldı.

Hz. Ali’nin Hz. Muhammed’in (asm) yatağına ölümü göze alarak yatması ve canını ortaya koyması eşi görülmemiş bir fazilettir.

Dipnotlar:

1- Enfal Sûresi,  /30.

2- Bakara Sûresi, 2/ 207.

3- Buti, Ramazan; Fıkhu’s-Siyre, s. 198.