Biz de Ramazan okulunda okuyan, uygulayan ve yaşayan bir öğrenci gibi görüp kendimize bir karne düzenleyelim. Bayram karnesinde geçer not alabilecek miyim? İradem güçlendi mi? Hislerim gemlendi mi? Lâtifelerimi ulvî hazlarla doyurabildim mi? Hal ve gidişimi kitap ve sünnete uydurabildim mi? Kur’ân’a muhatap olup, okuyup anlayıp yaşayabildim mi? Namazlarımı cemaatle kılıp, namaz sonunda tesbihatı yapabildim mi? Söz dinlemeyen nefse söz geçirebildim mi? Hata ve günah cetvelini hazırlayıp tevbe istiğfar çekebildim mi? Karnemizin en kritik notu olan, 20 bin rekât namaz mesabesinde bize sevap kazandıran teravih namazımı kılabildim mi? Farz namazları dışında, sünnet namazları, kuşluk namazı, evvabin namazı, teheccüd namazını kılabildim mi?

Zaman yönetimi çok hassas bir konu. Zaman planlaması işin özünü teşkil ediyor. Uykuyu asgarî bir düzeye çekebilmek gerek. Bediüzzaman fıtrî uykunun  4-5 saat olduğunu belirtiyor. Ben bu konuda ne yapıyorum, planlamak lâzım. Herbir gecesi Leyle-i Kadir kıymetinde olan Ramazan gecelerinde namaz, zikir, münacat yapabiliyor muyum?  Efendimizin (asm) tavsiyelerinde önemli bir yer tutan tesbih namazımı bir kerecik bile olsun kılabildim mi? 

İnsan ilişkileri ve nefsin çelişkileri önemli bir madde. Herkes bu konuda evde, işte, sokakta, camide ne kadar duyarlı nezih olabileceğini hesaba katması lâzım. 

Nezaket, şefkat, merhamet, hürmet, itaat, saygı ve sevgi  noktada karnemize not olarak yansıyacaktır. Görünen o ki, en kritik dersimiz insanî değerlerdeki duyarlılığımızdır.  Helâl lokma önemli bir mesele “İslâmiyet iki çene, iki dudaktır” İki çeneden helâl lokma geçecek, iki dudaktan doğru söz çıkacak. İnancını hayatına yansıtan bir mü’min miyim? Hayatımı inancıma göre dizayn etmiş bir Müslüman mıyım? Mü’min olan bir kişi Müslim olmazsa, inancı ile hayatı arasında denklemi doğru kurmazsa, bu çarpık durum hem dünya hayatını, hem ahiret hayatını etkiler.

Eğitimde teori ve pratik denilen iki kavram vardır. Dinde ise, iman ve amel ilişkisi olarak bu durumu izah edebiliriz. Ramazan Mektebi’nde, mülâhazalar sadedinde ifade edeceğimiz çok önemli noktalar var. 

İmanın inceliklerini mü’minin hayatında göremiyoruz. İnandığı halde günah işliyor. Helâl haram hassasiyeti törpülenmiş. Hak, hukuk, adalet, kardeşlik mefhumları örselenmiş içi boş bir dindarlık. Din de bir cisim, İslâm da bir isim içi boş bir resim. Camide Müslüman, sokakta kaba saba, evde zehir zemberek. Bu durum vicdanları kanatıyor. 

Ramazan’ı magazinleştirmeye yönelik çalışmalar var. Bu manevî erozyonu hızlandırıyor. Muhabbet fedailerine, Devr-i Saadeti yaşamak ve tebliğ liyakatini göstermek düşüyor. Bir mü’min ve Müslüman olarak bayram karnemizi güzel notlarla doldurup Allah’a lâyık bir kul, Resulullah’a (asm) lâyık bir ümmet, Kur’ân’a lâyık bir cemaat, Üstad’a lâyık bir talebe olmak temennisiyle. 

Cenâb-ı Hak bizleri hakaik-ı imaniyeyi ve ahlâk-ı İslâmiyeyi efalimizle izhar edip, irademizi ibadetullah, zikrimizi marifetullah, hislerimizi muhabbetullah ve lâtifelerimizi müşahedetullah ufkuna ulaştırsın. Ramazan, izzet, ikram ve bayramın sevincini yaşamayı bizlere nasip etsin. Mağdur ve mazlûm bütün kardeşlerimize hürriyetlerini kazandırıp, çoluk çocuğu ile bayram yapmayı nasip etsin. Şerefiniz, arefeniz ve bayramınız mübarek olsun. 

Dipnot:

1) Tirmizi, Sünen, K. Sıfat’ül-Kıyamet, hadis 2383.