Televizyon ekranlarının karşısında pinekleyerek, sevmediklerimize küfredip sevdiklerimize alkış tutarak sorumluluğumuzu yerine getirmiş olduğumuzu düşündüğümüz için suçluyuz.

Sokaklarda özgürce koşup oynayamadığı ve bütün gününü internet ve televizyon karşısında geçirdiği için derdini televizyon lehçesiyle anlatan çocuklar yetiştirdiğimiz için suçluyuz.

Geçmiş çağlarda insana faydalı bir ömür sürdüğü hissini veren şey, komşularının ve dostlarının o kişi hakkında beslediği olumlu duygulardı. Oysa günümüzde kendisine saygı duyulan biri olmaktansa, elindeki imkânlar nedeniyle kıskanılan biri olmayı tercih ettiğimiz için suçluyuz.

Tekdüzeliğin ve modernitenin ahtapot kolları; evlerimizi, caddelerimizi, meydanlarımızı, işgal ederken ses çıkarmadığımız için, bize biçilen rolü ve ellerimize tutuşturulan repliği sorgulamadan konuştuğumuz için, yaşamı heyecansızlaştırdığımız ve anlamsızlaştırdığımız için suçluyuz.

Çin Hükümeti Tienanmen meydanında özgürlük için toplanan gençleri kurşunladıktan sonra ailelerine birer zarf gönderirmiş. Zarfın içinde de bir fatura olurmuş. Bu fatura gençlerin bedenlerine saplanan kurşunların faturasıymış, Çin hükümetinin yaptığını, İsrail devleti Filistin’de tüm dünyanın gözü önünde Müslümanlara rağmen yaparken göz yumduğumuz için suçluyuz.

Bizden farklı bir inanca, mezhebe, nesebe, ırka, siyasi ve dünya görüşüne sahip birisi haksız yere katledildiğinde veya zulme uğradığında bizden değildi, illaki hak etmiştir kolaycılığına ve insafsızlığına sığındığımız için suçluyuz.

Bir kelebeğin kanat çırpışının Atlantik ötesinde fırtınaya yol açabildiği bir dünyada, tarihi kahramanların yaptığını sanmak safdilliğine düştüğümüz için suçluyuz.

Birçoğumuzun hayatında hemen hiçbir şey yolunda gitmiyor, hatta birçoğumuzun kaale alınacak bir hayatı bile yok. Neden acaba? Üç maymunu oynadığımız için olabilir mi? Ne dersiniz?

İnsan yatmak için değil yapmak için var edilmişti yani yeryüzünde yaratılış amacına uygun bir hayatı inşa etmek için bunu göz ardı ettiğimiz için olabilir mi?

“Cennet insanın sevmediği şeylerle kuşatılmıştır” buyurmuştu âlemlere rahmet Peygamberimiz. Bunu bile bile o yolda yürümediğimiz için olabilir mi? Bütün bunları yapacak ortam yoktu, herkes yalancı ve çıkarcıydı dediğinizi duyar gibiyim, oysa herkesin dürüst olduğu bir mahallede dürüstlük bir meziyet sayılmaz, öğle değil mi?

Anlayacağımız bu satırları yazan başta olmak üzere hiç birimiz masum değiliz, dahası mı? Oransal olarak farklılıklar olsa da hepimiz suçluyuz.