Karpuz küsmüştü.
Artık havalar soğuyunca hiç kimse onu almıyordu. Oysa ki içindeki suyu, güzel rengi başka hiçbir şeyde yoktu. Manavda en büyük ve güzel kendisiydi.
O böyle düşünürken, yeni meyveler gelmişti. Mandalina ve elma selamlaşırken, karpuz konuşmuyordu. Bunu fark eden mandalina: “Yaz sıcağında herkesi serinlettin karpuz, artık Allah, soğuktan hasta olmayalım diye bizi yolladı.” Karpuz cevap vermese de dinlediği mandalinanın sözlerine katıldı. Hava soğuyunca onları serinlik değil vitamin koruyacaktı. Gülümsedi ve onlara veda ederek manavdan ayrıldı.