Bunlar Nurefşan’ın sokak kedilerinin ismiydi. Her gün kalkar ve ilk onlara bakardı. Birisinin gözü uykudan çapaklanınca hemen eline eldivenini geçirir ve gülsuyu olan pamukla gözlerini temizlerdi. 

Sabah baktığında kedilerinden birisi yoktu. Hemen dışarı çıktı aradı, çağırdı, ama gelmiyordu. En son oturup ağlamaya başladı. Ne oldu? Bu kedi niye ortada yoktu? Annesi kahvaltıdan sonra dışarıda arayabileceklerini söyledi. Hemen kahvaltıyı yaptılar ve dışarı çıktılar.

Biraz ileride bir kedi onlara doğru koşarak geliyordu. Tanıyordu bu Gölge’ydi. Nurefşan’da ona koştu ve çok mutluydular. Annesi bir çocuğun arkadaşlarının insan değil hayvanlar da olabileceğini anladı. Zira ikisi de masumdu. 

Peki, hangimizin bu masum canlılardan arkadaşı var? Unutmayın arkadaşlar; sokak hayvanları sadece biraz yemek ve sizden samimî sevgi bekler. Çocukları nedense, büyüklerden daha fazla severler. Hayvanlar, Allah’ın bize masum emanetleridir. Onları sevelim ve sahip çıkalım.