Risale-i Nur Külliyâtı'ndaki Âsa-yı Mûsa adlı esere Onuncu Mesele olarak geçen "Emirdağ Çiçeği', 'Kur'ân'da olan tekrarlara gelen itirazlara karşı gayet kuvvetli bir cevaptır."
Ramazan ayında yazdırılması cihetiyle Üstad Bediüzzaman, bu kısma 'Ramazan-ı Şerîf'in Nurlu Bir Küçük Çiçeği' ismini vermiştir.
Bu mesele, ehl-i dalâletin Kur'ân'a hücumları zamanında, o hücumları, zihinleri ve kalpleri tatmin eden ispatlar ile bertarâf ederek, Kur'ân'ın i'cazının güzelliğine işaret etmektedir.
Üstad Bediüzzaman, Onuncu Mesele'nin önemine şöyle dikkat çekmektedir:
"(Ehl-i dalâletin) Kur'ân güneşini üflemekle söndürmeğe, aptal çocuklar gibi ahmakâne ve divânecesine çalışmaları hikmetiyle ... bu Onuncu Mes'ele yazdırıldı tahmin ediyorum."
Kur'ân'daki tekrarların sayısız hikmetlerinden bazıları bu meselede şu şekilde geçmektedir:
"(Kur'ân'ın) Tekrarı iktiza eden duâ ve dâvet, zikir ve tevhid kitabı dahi olduğunu bildirmek",
Hakikatleri tesbit (sağlamlaştırmak),
"(Herkes her vakit bütün Kur'ân'ı okumaya muktedir ve muvaffak olamadığından) Her bir uzun ve mutavassıt sûreyi birer küçük Kur'ân hükmüne getirmek."
Ayrıca, şöyle bir örnekle konuya daha da açıklık getiriyor Üstad Bediüzzaman:
"Meselâ: Bir tek âyet iken yüz on dört defa tekerrür eden "Bismillahirrahmanirrahîm" cümlesi, Risale-i Nur'un Ondördüncü Lem'asında beyan edildiği gibi; arşı ferşle bağlayan ve kâinatı ışıklandıran ve her dakika herkes ona muhtaç olan öyle bir hakikattır ki, milyonlar defa tekrar edilse yine ihtiyaç var. Değil yalnız ekmek gibi her gün, belki hava ve ziya gibi her dakika ona ihtiyaç ve iştiyak vardır."
Onuncu meselenin sonunda, Hüsrev Ağabey'in, 'Emirdağ Çiçeği' hakkındaki mektubu da bulunmaktadır.
Ve bu mektubun sonunda şu mânidar cümle geçmektedir:
"Elhâk, takdir ve tahsine çok lâyık olan bu çiçeği kokladıkça ruhumuzdaki iştiyak yükseldi."
Biz de inşallah bu çiçeği koklayarak, Kur'ân'ın i'cazındaki sırları fehm edelim ve imanımızı ziyadeleştirelim.