Anarşi ve terör cahil ve kiralık ve maşaların işidir. Zulüm, hukuk tanımama da o yolda gezenlerin marifetleri! Ya, “tarafgirlik” hissine ne demeli?  Aslında yumuşak bir his veya hal gibi olsa da neticeleri itibarıyla büyük tahribatların ve acıların müsebbibi. Toplum hayatında kutuplaşma, savrulma, kamplaşmanın asıl sebepleri arasındaki en etkili tutumların başında “tarafgirlik” gelir düşüncesindeyim. 

İnsanlığın saadet ve selâmeti için insanlığa gönderilen İslâm dini başlı başına rahmet, hikmet, mantık kaynağıdır. İlâhî kelâm Kur’ân, hem insanlık âleminin terbiyecisi, insâniyet-i kübrâ olan İslâmiyet’in suyu ve ışığı, saadet kaynağıdır. İnsanı sevk ve idare edici, hakikî bir mürşit ve hidayet vericisidir. Kur’ân; bütün insanlığa, hem şeriat, hem duâ, hem hikmet, hem ubûdiyet, hem emir, hem dâvet, hem zikir, hem bir fikir kitabıdır. Bütün insanların, her türlü maddî, mânevî ihtiyaçlarına cevap veren,  merci olan ve çok kitapları içine alan tek ve mükemmel bir kitab-ı mukaddestir. 

Ne var ki; insanlığın şahsî, ailevî ve toplum hayatı için fevkalâde zararlı olan ve bundan dolayı da rahmet dini olan İslâmiyet tarafından yasaklanan ifadeler, hareketler, manalar, tavırlar ve fiiller vardır. Bunların en önemlilerinden birisi de her kademedeki hayatî değerler için çok zararlı bir hastalık ve illet olan “tarafgirlik” çıkmazıdır. 

Her konuda olduğu gibi, bu konuda da Bediüzzaman Hazretleri’nin izahlarına ve tesbitlerine yer vermek bizim için hem bir şeref hem de en doğru bir tercihtir. 

"Tarafgirliğin" en yanlış, tehlikeli ve bütün kitleleri ilgilendiren boyutu ise: Siyasetin mukaddes değer olan, dine ve hakikat-i İslâmiyeye alet ve tabî yapılmasıdır. Bütün hayatı boyunca buna şiddetle karşı çıkan Bediüzzaman Hazretleri Sünûhat adlı eserinde; din adına tarafgirâne siyaset yapanların dine ne denli zarar verdiklerine dikkat çekip din namına meydana çıkmanın, bu yolu tercih etmenin, dini siyasete alet etme “tarafgirliğinin” tehlikelisine dikkat çekerek; “isabet de etse, mes’uldür!” tesbitini yapmıştır.

Özellikle dini siyasete alet etme oyunu neticesini veren; “tarafgirliğin” tehlikesine dikkat çeken Bediüzzaman, Bu yanlış yol ve tarafgirliğin bütün harekâtının, bizzat hariç hesabına geçeceğini, iradesinin hükümsüz olacağını, halîs niyetin fayda vermeyeceğini ifade eder. “Tarafgirliğin: Fasık siyasetdaşı, dindar muhalifine, tercih etme yanlışına işaret eder. Umumun mukaddes malı olan dinin tarafgirlik saikasıyla bir tarafın inhisarındaymış gibi gösterilmesinin vahametine işaret eder. Böyle inhisarcı anlayışın; toplumda kutuplaşma meydana getirip dinin aleyhine geçmeye kadar gideceğini beyan eder. Bunun neticesinin de dinî itikat ve inanışın nazarlardan düşürecek bir hareket haline gelme tehlike ve tesbitinde bulunur.  

Tarafgirliğin diğer unsurlarını da tarif eder Hz. Üstad; Şimdiki fırtınalı asırda gaddar medeniyetten çıkan; enaniyet, kendini beğenmişlik, ırkçılık, harplerin neticelerinden çıkan askerî istibdat, dalâletten çıkan merhametsizliği nazarlara verir. Neticede de şiddetli bir zulüm, şiddetli bir baskının meydan alacağını işaret eder. Bu gibi durumlarda ehl-i hakkın maddî kuvvetle müdafaasının daha dehşetli yaralar açacağını ifade eder. Tarafgirliğin devreye girmesiyle birçok bîçarelerin canının yanacağını, fakat akıbette mağlûb olacağına işaret eder.  

Bu günkü Türkiye’ye bir de bu yönden bakalım. Halk, hukuk, anayasa, adalet, hâkimler, yargı ve kararları, mahkemeler kimler tarafından nasıl değerIendiriliyor? İbretli levhalar var! Allah sonumuzu hayır etsin inşaallah. (Âmin) 

Bir ülkede hukukun ana mihveri olması lâzım gelen en yüksek bir mahkemenin kararlarını en yüksekteki birisi tanımazsa; toplumun değer duyguları sağlıklı olabilir mi?  

Cenâb-ı Hak hepimizi her türlü fitne, fesat, dünyevî tarafgirlik, gerilim ve husûmetten ve tarafgirlikten muhafaza etsin. (Âmin) 

NOT: Rahmeti Rahman’a kavuşan ve Nur Dâvâsına hizmet eden merhum ağabey, abla ve kardeşlerimize, aziz şahitlerimize Allah’tan rahmet diliyorum. Taziyetlerimi sunuyor, yakınlarına sabırlar diliyorum.