İnsanın ömrü varsa, hayatında “kendine çekidüzen verme” veya “iyi şeyler yapma” adına eline “altın” kıymetinde fırsatlar geçer. Şahsen bizim de önümüze geçen yıl bu zamanlarda böyle bir imkân gelmişti. “Hayırlı işlerde acele ediniz.” (hadîs-i şerîf) sırrınca biz de bu fırsatı değerlendirmek istedik ve işe koyulduk.
O fırsat, pek sevdiğimiz “Yeni Asya”ya “yeniden” katkıda bulunabilme imkânıdır.
Biraz daha geriye gidecek olursak, aslında “Yeni Asya” için bir şeyler yapma fırsatı üç-beş sene önce de önümüze çıkmıştı. Hattâ 1,5 yıl kadar fevkalâde hızlı ve dolu bir devre yaşamıştık. Yine bu köşemizde neşriyatımıza ait kitapların tahlilini yapmış, gazetemiz ve “Köprü” dergimizle ilgili değerlendirme yazıları vs. kaleme almıştık.
Fakat araya bazı özel mes’eleler girdi ve yazılarımıza ara vermek zorunda kaldık!
Tabiî ki neşriyatımızdan kopmadık, hattâ “yeniden buluşmak” için fırsat kolladık. Nihayet başta temas ettiğimiz noktaya geldik elhamdülillah!
Bu, “Yeni Asya” ile üçüncü buluşmamız. Rabb’imizden temennimiz o ki bir daha kopmayalım ve “Risale-i Nur hareketinin merkezi” addettiğimiz bu güzide medya grubuna elimizden geldiğince ve de nefesimiz yettiğince katkıda bulunmaya çalışalım… İnşallah!
Üstadımız Bediüzzaman Said Nursî Hazretleri’nin (ra) şahsen bize çok te’sir eden vecizelerinden birisi de şu ki şimdiki hâlet-i ruhiyemize yakînen tercüman olmakta:
“Bundan sonraki hayatımız bize ait olamaz; (…) bundan sonraki bu hayatı kendimize değil, belki hak ve hakikate vakfetmeliyiz…” (Lem’alar, Yirmi Sekizinci Lem’a, s. 439.)
İşte biz asıl bu sebeple, elimize yeniden geçen “hizmet” fırsatını geri tepemezdik. Hemen kollarımızı sıvadık ve meşhur Endülüs fatihi Tarık bin Ziyad gibi—geri dönmemecesine—gemileri yaktık! Artık bizim için şu ya da bu hususî vaziyetimiz yüzünden hizmetten geri kalmak yok, Allah’ın izniyle…
FARKLI BİR ROTA
Hâşâ “fazilet/hamiyetfüruşluk” sanılmasın, ama sadece “hatırlatmak” ba’bında kaydedelim ki bu buluşmamızda “Yeni Asya”ya hizmetimiz için biraz farklı bir rota çizdik: Gerek gazetemizden gerekse dergilerimizden “yazarlardan seçmeler” şeklinde derlemeler yapmak… Bunda esas gaye elbette “neşriyat ve yazarlarımızı yakından ta’kip etmek.” Şahsen fevkalâde önemsediğimiz, yorucu olsa da “içinde lezzet”i olan bir faaliyet bu.
Yeri gelmişken Üstadımızın “iyilikteki mükâfat” ve “fenalıktaki mücazat”a dair vecizesini hatırlamakta fayda var: “Cenâb-ı Hak kemal-i kereminden ve merhametinden ve adaletinden, iyilik içinde muaccel bir mükâfat ve fenalıklar içinde muaccel bir mücazat derç etmiştir. Hasenatın içinde ahiretin sevabını andıracak manevî lezzetler, seyyiatın içinde ahiretin azabını ihsas edecek manevî cezalar derc etmiş.” (Lem’alar, Yirmi Sekizinci Lem’a, s. 449.)
Hâlihazırda diğer çalışmalarımız, “Yeni Asya Neşriyat” (YAN) adına gazetemizin aylık “Kitaplık” ilâvesini, hakeza YAN’ın bazı kitaplarını neşre hazırlamada katkılarda bulunmak. Anlayacağınız, YAN ile bir “iş birliği”miz mevcut.
Belirtmek gerekirse bütün bu yapmaya çalıştıklarımız “uzaktan” katkılar [“Bu, Rabb’imin bana bir lütfudur…” (Neml Sûresi: 40.)]—tıpkı birçok “Yeni Asya” sevdalısının yaptığı gibi…
Bu vesileyle, medya grubumuzun muhterem yönetici ve yazarlarına bu fakire verdikleri manevî desteklerinden dolayı teşekkür ve duâyı bir borç biliyoruz:
Cidden teşekkür ederiz ve hepsinden de Allah razı olsun!
“Çağın müceddidi” bildiğimiz Üstadımız Bediüzzaman’ın kudsî dâvâsına gönül vermiş ve hakkıyla hizmet eden “Yeni Asya”mıza da Allah zeval vermesin! Âmin, âmin, âmin…