Ağızın kuruduğu, sözün bittiği yerde

Hani açmıştı güller, sümbüller nerde?

Dut mu yemiş, bülbüller ötmüyor

Yanık gönülleri titreten sesler nerde?

Emellerin uzundu ölmeyecektin

Belki böyle diyordu uslanmaz nefsin

Yetişti rahmet-i Rahman oldun şehit

Sana kutlu olsun yerin, cennetin

İmtihan, devam ediyor kalanlara

Sabr-ı cemil gerekli sağ olanlara

Bilmem alabildik mi ders, ibret

İman, hayattır, candır insanlara

Yıkık binalar, saraylar, mekânlar gördüm 

Yıkılmış hayatlar, gönüller gördüm

Ümitsiz, çaresiz, avare gezen

Gayesinden koparılmış âdemler gördüm

Ey nefsim uyan uyan bu ders yetmedi mi?

Hala gaflette misin tevbe etmedin mi?

Cirmin, günahın kopardı bu kıyameti

Yalvarıp, ağlayıp, yaş dökmedin mi?