Geçtiğimiz hafta Dicle Üniversitesi’nin gençleriyle bir ara geldik. ‘Genç Yaklaşım Kulübü’ adındaki topluluk, bizi de ‘Pozitif Gençlik’ paylaşımımız için dâvet etmişlerdi.

Biz de eşim ve küçük kızımla birlikte çıktık yollara.

Artık programlarımız ailemizin de bir parçası haline geldi. Çocuklarımız programlarımızla birlikte büyüyor. Böylece ele aldığımız konulara da, konuları ele alış biçimlerimize de uzak kalmıyorlar, kendi kanaat ve görüşlerini de yeri geldiğinde bir güzel paylaşıyorlar.

Güzel olan şu ki, ebeveyn olarak bizim, çocuklarımızın gündemleri ister istemez iman ve Kur’ân hizmetleriyle birlikte gelişmeye, oluşmaya başlıyor.

Diyarbakır Dicle Üniversitesi’nde kıymetli akademisyen Doç. Dr. Ömer Ergül Hocamız, Genç Yaklaşım topluluğunun danışman hocası.

Topluluğun gençlerini anlatırken büyük bir heyecan taşıyordu. Onları birer kahraman gözüyle değerlendiriyor ve her birisinin yarının Türkiye’sinde çok güzel hizmetler yapacak, Türkiye çapında organizasyonlara imzalar atacak potansiyeller olarak anlatıyordu.

Ama hemen söylemeliyim ki, kıymetli Ömer Hocamızın kendisi de, kendi düşüncesini yaşamak ve taşımak noktasında tam bir kahraman. Çünkü düşüncesini yaşamak ve taşımaktiçinde olduğu ruh hali çok dinamik. 

Ben de kendisinde niteliğin ne kadar önemli olduğunu, bir dâvâya inanmış birin bir olmadığını, yerine göre yüz, bin kuvvet ve kıymetinde olduğunu gördüm.

Yani bazen bakıyorsunuz aynı düşüncede yüzlerce insan var, ama oldukları yerde o düşüncenin gelişimi ve yayılımı noktasında bir ilerleme görülmüyor. Ama bir diğer yerde, kendi düşüncesini taşıyan bir dâvâ adamı oluyor, o düşünce o dâvâ adamının bulunduğu yerde neşv-ü nema buluyor, yayılıyor, yeni yeni dâvâ adamları yetişiyor.

Böyle ortamlarda keyfiyet kemiyeti de beraberinde getiriyor. İşleri yürüten bir iki, ama o iş onları, yüzleri, binleri etkiliyor.

Genç Yaklaşım topluluğu gençleri de birkaç kişiler, ama faaliyetlerinin etkisi, çeşitliliği onları, yüzleri etkilemiş.

O zaman bir şehrin öğrenci potansiyelini konuşurken, o potansiyelin kendileri dışında kaç öğrenciye ulaştığını da gündeme almak lâzımdır.

Yine bir şehirdeki, öğretmen, öğretim elemanı potansiyelini konuşurken, bu potansiyelin, iman ve Kur’ân hizmetleri noktasında, dışarıdan kaç öğrenciye ulaştığını, hangi gençlik faaliyetlerine imza attıklarını gündeme almak lâzımdır.

Burada dikkat çeken her halde bir işi sahiplenmek, bir dâvânın adamı olmak meselesi devreye giriyor.

Böyle bir durumda da Zübeyir Gündüzalp gibi, attığı her adımda hizmetini düşünen, gençliği imanını düşünen, Risale-i Nurların intişarını düşünen öncülere ihtiyaç olacaktır.

Biri on kadar, yüz kadar hizmet eden nitelikli, dayanıklı, dinamik Diyarbakır’ı ve Genç Yaklaşım Topluluğu’nu tebrik ediyor, nice niteliklilerin niceliği beraberinde getirecek hizmetlere adım atmaları için duâlar ediyorum.

Program ve imza sonrası bize ciddî yakınlık gösteren, Diyarbakır’ı gezdiren ve ilk nur medresesi olan Bediüzzaman’ın talebesi Mehmet Kayalar Ağabeyin mekânı Ferit Köşkünü ve oradaki Üstad’la iki kez görüşmüş İrfan Haspolat Ağabeyle tanışmamıza vesile olan Nur talebesi ağabeylerimize de ayrı ayrı teşekkürlerimizi sunuyoruz. 

Demek ki, niteliğin niceliğe dokunan bir etkisi var. Bir akademisyenin faaliyeti, birkaç öğrenci kardeşlerimizin faaliyeti yüzlerce kişiye, öğrenciye ulaşabiliyor.

Yeter ki, davranışın, faaliyetin içinde inanmışlık, ihlâs, tesanüd bulunsun.

Anlayacağınız, dünyayı nitelik yönetiyor, nicelik değil.