Irak’ta Amerikan askerlerinin katlettiği iki milyon sivile her gün yeni saldırılarla yenileri ekleniyor. Milyonlarca Iraklıyı evlerinden, yurtlarından edip perişanlığa sürükleyen, 30 milyonluk nüfusun en az üçte birini perişan eden, dokuz yıl süren ecnebi işgalinde Irak gün geçtikçe daha da kargaşa ve kaosa sürükleniyor. Evvela AKP hükûmetinin işgalden hemen sonra Bakanlar Kurulu tebliğiyle Meclis’i by pass ederek onlarca havaalanını ve limanı işgalci Amerikan askerlerinin her türlü personel, mühimmat, savaş malzemesinin nakil ve dağıtımına açmasına karşı, “stratejik müttefik” ve “model ortak” ABD’nin denetimindeTürkiye’nin başta “Irak’ın toprak bütünlüğü” ve “Kerkük’ün statüsü” olmak üzere bütün “kırmızı çizgileri” çiğnendi.
Öylesine ki Süleymaniye’de Türk birliğinin saldırıya uğrayıp conilerin Mehmetçiğin başına çuval geçirmesiyle kalınmadı; Amerikan kontrolündeki Kuzey Irak’ta terörist kamplarına her türlü lojistik, finans, malî destek verildi.
Türkiye’ye yönelik terör saldırılarının eğitim hazırlığı yapıldı, yapılıyor. Terör örgütü, işgal güçlerin gözetiminde ve hatta korumasında nüfuz ticaretini, silâh ve uyuşturucu kaçakçılığını sürdürdü, sürdürüyor…

RE’SEN “PETROL ANLAŞMASI”
İşin garâbeti, bütün bunlar olurken bu süreçte Ankara ile Bağdat’ın arasının açılması. Bu durum, her ne kadar Sünnî Irak Cumhurbaşkanı Yardımcısı Haşimî’nin Başbakan Nuri Mâlikî’nin tâlimatıyla korumalarıyla birlikte tutuklanmak istenmesiyle açığa çıksa da, asıl problem, hükûmetin baştan beri ileri sürdüğü “Irak’ın bütünlüğü” tezinin hilâfına Bağdat’ı devre dışı bırakarak Erbil’le re’sen “petrol anlaşması” yapmasından kaynaklanıyor.
Bundandır ki Erdoğan’la Malikî arasında “mezhepçilik” ve “mezhep çatışmasını tahrik” suçlaması atışmasıyla tırmanan “siyasî kriz”, Ankara’nın Irak merkezî hükûmetine rağmen Kuzey Irak’la “petrol anlaşması” emr-i vakisiyle daha da derinleşti. Doğrusu, Kuzey Irak bölgesel yönetimi başkanı Barzani’nin Türkiye ve Erdoğan’ın Erbil ziyaretleri sonrasında doğrudan Kuzey Irak yönetimiyle yapılan “petrol anlaşması”, aslında Irak Anayasasına da aykırı.
Özellikle Barzani’nin Ankara’da olduğu gibi Washington’da da “devlet başkanı” protokolüyle ağırlandığı son ABD ziyaretinin ardından Bağdat’ın onayını almadan Türkiye’ye petrol satması, yol açtığı gerginlik ve güvensizlikle iki ülke ilişkilerini baltaladı. Ve hükûmetin bununla kalmayıp, bilhassa Mâlikî’nin güvensizlik oyuyla düşürülmesi siyasî operasyonuna müdahil olması ve Şiî siyasî muhalif Sadr gibi Irak iç siyasetindeki politik rakiplerini Türkiye’ye çağırıp görüşmesi, Ankara-Bağdat hattında kırılmalara sebebiyet verdi.
Peşinden de Irak Başbakanı’nın, “Ülke dış müdahalelere mâruz kalıyor. Komşu ülkelerce ülkemizin ulusal egemenliği çiğneniyor” diye konuşup, “Irak hava sahasının komşu ülke uçakları tarafından ihlâl edilmesi karşısında suskun kalmayacakları” tepkisi geldi.

BAĞDAT HATTI ONARILMALI
Bu ilk sinyalin akabinde bizzat Mâlikî’nin Türkiye’nin Kuzey Irak bölgesel yönetimiyle yaptığı “petrol anlaşması”nın “Irak’ın bölünüp parçalanmasına destek olduğu” suçlamasında bulunması, bunun açık resmî ikrarı oldu.
Devamında Irak Sivil Havacılık Merkezi’nin Irak hava sahasının tüm uçuşlara kapatıldığını açıklamasıyla üç Türk uçağının yolcularıyla birlikte Erbil Uluslararası Havaalanı’nda mahsur kalması; ve en önemlisi, şimdiye kadar terörist kamplara yönelik sınır ötesi operasyonlara ses çıkarmayıp hatta alttan alta teşvik eden Irak hükûmetinin hava sahası ve egemenliğinin ihlâl edildiğini duyurarak, Türkiye’yi hava sahası ve sınırlarını ihlâl etmemesi için uyarması, bunun ifâdesi. 
Keza Irak Başbakanı’nın, Irak petrolünün bütün Irak halkına ait olduğuna dikkat çekip, Türkiye’nin uluslar arası hukuka ve anlaşmalara aykırı olarak yaptığı petrol anlaşmasının iki ülke arasındaki ilişkileri baltaladığını belirtmesinin yanı sıra, merkezi hükûmet sözcüsü Ali Debbağ’ın yapılan “petrol anlaşmasının yasal olmadığını” nazara verip, buna karşı gerekli adımların atılacağını söylemesi, Irak’la ikili ilişkilerin düştüğü vartayı gösteriyor.
Bunun içindir ki, Ankara’nın Türkiye’nin Irak’ın bütünlüğünü esas alan politikaları önceleyip, “Bağdat hattı”nı yeniden onarması, Irak’la ilişkileri düzeltmesi gerekiyor. 
Aksi halde iki Müslüman komşu Türkiye ve Irak, birbirinden ıraklaşır. Ve bu vaziyet, sadece Irak’ı ve Türkiye’yi değil, topyekûn bölgeyi zarardide edip, barış ve istikrarı daha da tahrip eder, daha da kargaşa ve kaosa iter…