Özel okulları incelediğimde hepsinin ayrı bir siyasî görüşünün, bir ideolojisinin olduğunu görüyorum. Daha ilkokul çağında bir çocuğun eğitimden başka kaygılarla yetiştirilmesini istemiyorum.

Öte yandan benim evde ona vermeye çalıştığım ve üç yıldır gittiği kreşte kazandırılan Allah ve Hz. Muhammed (asm) sevgisinin önüne başka sevgileri yerleştirecek öğretmenlere denk geliriz diye kaygılıyım.

Ayrıca kızımı özel bir kreşten sonra devlet okuluna verirsem zorlanacak biliyorum, ben de çok üzüleceğim. Hayatın zorluklarını öğrensin demek için çok erken.

Yine de devlet okulları önümde bir seçenek. Ben böyle seçenekler üzerinde düşünüp her yönden iyi bir okul ararken diğer veliler aklıma geldi. Hiçbir seçeneği olmayan veliler.

Ülkemizdeki şehirlerin okulları -il veya ilçe fark etmez- merkezdeki okullar ve kenar mahallelerdeki okullar diye ikiye ayrılıyor.

Otomatik kayıt sistemiyle kaydedilen öğrenciler kendi mahallelerindeki okullara gitmek zorunda.

Ve herkesin malûmudur ki merkezdeki öğretmenler daha tecrübeli ve daha iyi olduğu için o okullar daha çok tercih ediliyor. Ve merkezde yaşayan halk da maddî durumu diğerlerine göre daha iyi olanlar.

Maddî durumu iyi olanlar, eğitimi iyi “devlet” okullarında okuyor.

Eğer kenar mahallede yaşayan biri evlâdını merkezdeki okula göndermek istiyorsa merkezde ikametini göstermek zorunda. Bunun için merkezden ev tutması gerekiyor. Kirasını ve faturalarını ödedikten sonra okullara kayıtlar bitince evi bırakabilir.

Ama kayıt zamanları orada ikamet etmediği anlaşılırsa para cezası ödemek durumunda. Bu kadar maddî yükün altına da elbette maddî gücü olanlar girecektir.

Zaten maddî durumu çok daha iyi ise özel okula göndermek en pratik çözüm.

Tanıdığım iki öğrenci vardı aynı okulda okuyan. Okul, kenar mahalle okuluydu. İkisi de okulun gözdesiydi. Biri SBS’den birkaç yıl önce özel okula geçti. Diğeri dershaneye dahi gidemedi.

Özel okula geçen çocuk ülkenin en iyi fen lisesini kazandı, diğeri ortalama bir öğretmen lisesine zar zor yerleşti.

Bütün bunların sebebinin sadece verilen eğitimle ilgili olmadığını zaten biliyoruz. Ayrı oda olmayışı, beslenme yetersizliği ve ağır işlerde çalışan velilerin yeterince ilgilenememesi eğitimlerini etkiliyor.

Zekâsı arkadaşlarından üstün olduğu halde belki de diğer etkenler yüzünden başarısızlığa mahkûm ediliyor.

Merkezi kayıt sisteminin ele alınması gerektiğini düşünüyorum.

Maddî durumu kötü olanlar, eğitimi kötü “devlet” okullarına gitmek zorunda olmamalı.