o makama gelen bir velî, Hızır’dan ders alır ve Hızır ile
görüşür. Fakat, bazen o makam sahibi, yanlış olarak
ayn-ı Hızır telâkki olunur.
Üçüncütabaka-ihayat:
Hazret-i İdris ve İsa Aleyhi-
messelâmın tabaka-i hayatlarıdır ki, beşeriyet levazıma-
tından tecerrütle, melek hayatı gibi bir hayata girerek
nuranî bir letafet kesb eder. Âdeta beden-i misalî letafe-
tinde ve cesed-i necmî nuraniyetinde olan cism-i dünye-
vîleriyle semavatta bulunurlar. “
AhirzamandaHazret-i
İsaAleyhisselâmgelecek,şeriat-ıMuhammediye(
AsM
)
ileameledecek
”
(1)
mealindeki hadisin sırrı şudur ki:
Ahir zamanda felsefe-i tabiiyenin verdiği cereyan-ı
küfriye ve inkâr-ı ulûhiyete karşı, İsevîlik dini tasaffi ede-
rek ve hurafattan tecerrüt edip İslâmiyet’e inkılâp edece-
ği bir sırada, nasıl ki İsevîlik şahs-ı manevîsi, vahy-i se-
mavî kılıcıyla o müthiş dinsizliğin şahs-ı manevîsini öldü-
rür; öyle de, Hazret-i İsa Aleyhisselâm, İsevîlik şahs-ı
manevîsini temsil ederek, dinsizliğin şahs-ı manevîsini
temsil eden deccali öldürür. Yani, inkâr-ı ulûhiyet fikrini
öldürecek.
Dördüncütabaka-ihayat:
Şüheda hayatıdır. nass-ı
kur'ân’la, şühedanın, ehl-i kuburun fevkinde bir tabaka-i
hayatları vardır. evet, şüheda, hayat-ı dünyeviyelerini ta-
rik-ı hakta feda ettikleri için, Cenab-ı Hak, kemal-i kere-
minden onlara hayat-ı dünyeviyeye benzer, fakat kedersiz,
zahmetsiz bir hayatı âlem-i berzahta onlara ihsan eder.
onlar kendilerini ölmüş bilmiyorlar. Yalnız kendilerinin
daha iyi bir âleme gittiklerini biliyorlar. kemal-i saadetle
âdeta:
sanki.
ahir zaman:
dünya hayatının kı-
yamete yakın son devresi.
âlem:
dünya.
âlem-i berzah:
ruhların kıyamete
kadar kalacakları âlem.
amel etmek:
uygulamak, uymak;
dinin emirlerini yerine getirmek.
ayn-ı Hızır:
Hızır’ın ta kendisi.
bazen:
ara sıra.
beden-i misalî:
farazî, varsayım-
sal, hipotetik ceset.
beşeriyet:
insanlık.
cereyan-ı küfriye:
inançsız olan
ve inançsızlığı yayan akımlar.
cesed-i necmî:
parlak, şeffaf ce-
set; parlayan bir yıldız gibi akıp
giden nuranî ceset.
cism-i dünyevî:
dünyaya ait vü-
cut, maddî beden.
Deccal:
kıyamete yakın zamanda
meydana çıkarak fitne ve fesada
sebep olacağı, İslâmî şeairi tahrip
edeceği hadis-i şeriflerde belirtil-
miş yalancı ve zararlı şahıs.
ehl-i kubur:
kabir ehli, mezarda-
kiler.
feda etmek:
uğruna vermek.
felsefe-i tabiiye:
her şeyi tabiata
dayandıran felsefe.
fevkinde:
üstünde, üzerinde.
hadis:
Hz. Muhammed’e ait söz,
emir, fiil.
hayat-ı dünyeviye:
dünyaya ait
olan hayat.
Hazret-i İsa:
dört büyük pey-
gamberden üçüncüsüdür. Bkz.
Şahıs Bilgileri: İsa (
AS
).
Hızır:
ikinci tabaka-i hayat mer-
tebesinde yaşayan ve Kur’ân-ı
Kerîm’de ismi geçen bir peygam-
ber.
hurafat:
hurafeler, dinin aslında
olmayan, sonradan dine karışmış
olan uydurmalar, batıl inanışlar.
ihsan etmek:
ikram etmek, lüt-
fetmek.
inkâr-ı ulûhiyet:
Allah’ın varlığını
reddederek yokluğunu kabul ve
dava etme.
inkılâp:
değişim, dönüşüm.
İsevîlik:
Hz. İsa’nın dini; Hristiyan-
lık.
keder:
tasa, hüzün; üzüntü, acı.
kemal-i kerem:
tam bir ikram
edicilik.
kemal-i saadet:
tam bir saadet,
mutluluk.
kesb etmek:
kazanmak.
letafet:
lâtiflik, incelik, hafiflik.
levazımat:
ihtiyaç maddeleri, lâ-
zım olan şeyler.
makam:
manevî mevki, sevi-
ye.
meal:
anlam, mana.
nass-ı kur’ân:
Kur’ân-ı Ke-
rîm’in kesin, şüpheye ihtimal
bırakmayan hükmü.
nuranî:
nurlu.
nuraniyet:
nurluluk.
semavat:
semalar, gökler.
şahs-ı manevî:
belli bir kişi
olmayıp bir cemaatten mey-
dana gelen manevî şahıs.
şeriat-ı Muhammediye:
Hz.
Muhammed’in şeriatı, İslâm
dini.
şüheda:
şehitler, Allah’ın dini-
ni yüceltme uğrunda canını
feda ederek savaşta vurulup
ölen Müslümanlar.
tabaka-i hayat:
hayat taba-
kası, hayat seviyesi, derecesi.
tarik-ı hak:
hak ve hakikat
yolu.
tasaffi etmek:
saflaşmak.
tecerrüt etmek:
soyutlan-
mak, sıyrılmak.
telâkki olunmak:
kabul edil-
mek.
temsil etmek:
bir topluluğun
adına hareket etmek.
vahy-i semavî:
peygamber-
lere Allah'tan gelen vahiy.
velî:
Allah dostu.
zahmet:
sıkıntı.
B
irinci
m
ekTup
| 16 | Mektubat
1.
Buharî, Mezalim: 31, Büyu: 102; Müslim, İman: 242, 343; İbniMâce, Fiten: 33.
