Bazı hukukçu dostlarımız (!) bu itirazlarımıza içerlemişler. 

“Ne var bunda, kanunları sündürüp esnetip neredeyse camiyi kapatmaya çalışan savcılar devrinden cami toplantıları ile adalet arayan savcılar devrine gelmişiz, şükredeceğine şikâyet ediyorsun” diyorlar. Pes doğrusu!

İşte tam da bu sebeple şikâyet ve hatta itiraz ediyoruz, etmeye devam edeceğiz. Zira itirazımızda haklıyız. Zira o da kötüydü, bu da kötü.

İfrat da tefrit de kötüdür. Adalet zaten uçlardan uzakta ve hadd-i vasatta olmaktır. Hem Allah’tan, her namazda, ısrarla, içinde kalmayı istediğimiz sırat-ı müstakim’den (doğru yoldan) maksat, adaletin ta kendisi değil midir? 

Binlerce hâkim ve savcı hakkında halen yürütülmekte olan soruşturma ve kovuşturmalarda dosyalara delil olarak konulamayan, ama kamuoyuna delil olarak toptan yutturulmaya çalışılan bazı sembol eylemler var. 

Bunlardan biri de bazı mahkeme dosyalarında karar verecek …öcü hâkimlerin ya da Yargıtay üyelerinin “ne şekilde karar verelim abim/hocam” diye birilerine sorup dışarıdan sufle ile karar verdikleri iddialarıydı. (Üstelik iddiaya göre onlar da bunu aynen bugünküler gibi “devletin menfaati böyle gerektiriyor”, “dinin maslahatı izin veriyor”, “hem milletin de faydasına” diyerek yapıyorlardı. İddialar doğru olabilir. Bilmiyoruz. Doğru ise bunu yapanlara -ama sadece bunu yapanlara ve yaptıranlara- hak ettikleri cezayı da vermek boynunuzun borcudur.). 

Ama o yanlış ne kadar yanlış ise bu günkü uygulamada “hukuku ve bilhassa kanunu mümkünse esneterek ve eğer esnemeyip yırtılıyorsa bir kenara bırakarak, ama mutlaka birilerinin hoşuna gidecek şekilde karar vermemiz lâzım” diyenlerin yanlışı da o kadar yanlış.

Hukuku bir kenara bırakacaksınız da neye göre karar vereceksiniz ey Hâkimler, ey Savcılar! 

Keramete mi güveneceksiniz? Kerametle adaletin ilişkisi nedir? Kerametle adalet dağıtılır mı?

“Evet” mi diyorsunuz! İyi o zaman. Kimin suçlu olduğunu tesbit etmek için -eski çağlardaki gibi- kur’a çekin, olsun bitsin! 

Ey savcılar-hâkimler, Dindar mısınız? Dine hizmet mi etmek istiyorsunuz? 

İşinizi doğru yapın, adalete hizmet edin. Mutlak adil olan Allah’ın hizmetkârı olun. Bu günlerde yeniden gündeme gelen “devletin dini adalettir” özdeyişini hatırınızdan çıkarmayın yeter.

İlla birilerinin ne dediğini ya da ne diyeceğini merak mı ediyorsunuz?

O zaman da meselâ TBMM’nin 15 Temmuz ve …öcüler  konusunda eksper olarak dinlediği Prof. Dr. Ahmet Akgündüz’ün şu mesajını okuyun ve duâsına “amin” deyin:

Ankara’nın “En Kara Halet-i Ruhiyesi”

Ankara’dayım. Maddî ve manevî değerler birbirine karışmış; at izi ile it izi ayırt edilemez olmuş; en kötüsü de adalet zulüm külâhını giymiş (“zulüm adalet külâhını giymiş” olacaktı. A. B.).

“Kur’ân ‘Hiçbir suçlu başka birinin suçunu yüklenemez’ diye emrediyor” diyorsun; “kan dâvâlarında bu âyet dinlenemez” cevabını duyuyorsun.

“Kan dâvâlarında nasihat dinlenemez” diyenler çoğalmış.

“Tam dindar tam siyasetçi; tam siyasetçi de tam dindar olamaz” sözü gerçek olmuş.

Allah, bu memleketi muhafaza buyursun. Amin!

Ya da meselâ önünüzdeki dâvâlar hakkında bu dâvâlarda uygulamanız gereken Ceza Kanununun mimarlarından Prof. Dr. İzzet Özgenç ne diyor ona bakın. Bu da iyidir. 

Böylece hem kanunu esnetmemiş olursunuz. Hem de kendinden menkul kerametiniz perdeyi yırtmamış olur!